অভিমানেৰে ভৰা এটি প্ৰেম কাহিনী ( খণ্ড - ৬ ) : Assamese Storyboard

    

 ইতিমধ্যে বৃষ্টি আকাশৰ পৰা বহুদুৰ আগুৱাই আহিল। (সি যেন ইমান সময় অচেতন হৈ আছিল । ) হঠাৎ উঠি দৌৰি গৈ বৃষ্টিক আগুছি ধৰিলে ।( Assamese Storyboard )

:: মোক এৰি গুচি যোৱা.....বৃষ্টি?? 

:: এজনী ধৰ্ষিতাৰ লগত তোমাৰ কি সম্পৰ্ক হ'ব পাৰে আকাশ...। মোক যাব দিয়া ।তোমাৰ মৰম পায় মই সকলো পাহৰি গৈছিলোঁ সেয়া মোৰ ভুল আছিল আকাশ ( তাই আকৌ উচুপি উঠিল )

( আকাশে সেই আগৰ দৰে তাইৰ মুখখন হাতেৰে বন্ধ কৰি দিলে )

:: মোক ক্ষমা কৰি দিয়া । মই পাহৰি গৈছিলো সকলো । আনৰ কথা শুনি মই মোৰ স্ব-জ্ঞান হেৰুৱাই পেলাইছিলো । খং কাৰ ওপৰত কৰিম ভাবিয়ে পোৱা নাছিলো । মোৰ ভুল হৈছিল অ'.....

:: নাই আকাশ ভুল মোৰ আছিল । ধৰ্ষিতা হৈও মই....... ( আকাশে তাইক আকৌ বাধা দিলে ) 

:: প্লিজ..... মই তোমাৰ দেহাটো নহয় , তোমাক ভালপাওঁ আৰু মাত্ৰ এটা দিন আছে আমাৰ বিয়া । তাৰ পিছত তুমি মোৰ হৈ যাবা । বিশ্বাস ৰাখা , মোক তুমি আগৰ দৰেই পাবা । তোমাৰ শপত সোণ....., এইটো কথাৰ বাবে তুমি কেতিয়াও মোৰ পৰা একো কথা নুশুনা ।

:: আকাশ....., তুমি মোক  ইমান ভালপোৱা..???

:: নাজানো কিমান...!! মোৰ ভালপোৱা হিচাপ দিব নোৱাৰো মই । মাথোঁ এটাই জানো তোমাৰ অবিহনে মই এক মুহূৰ্তও জীয়াই থাকিব নোৱাৰো ।

:: আকাশ......!!! ( এইবাৰ  বৃষ্টি আকাশক সাৱটি ধৰি কান্দোনত ভাঙি পৰিল । )

:: না অভিমানী , নাকান্দিবা....। মোৰ অভিমানীৰ চকুত মই কেতিয়াও চকুপানী চাব নোৱাৰো । তোমাৰ ওঁঠৰ হাঁহিটো বিচাৰো মই.... আহা অভিমানী.... মোৰ বুকুৰ মাজত....।

          বৃষ্টি আকাশৰ বুকুৰ মাজত সোমাই পৰিল। সাক্ষী হৈ ৰ'ল প্রকৃতি সিহঁতৰ ভালপোৱাৰ । সঁচা প্ৰেমক কোনো বাধা দি ৰাখিব নোৱাৰে । এনেকুৱা হয়তো বহুত আছে যি মাথোঁ এজনী ছোৱালীৰ দেহাৰ প্ৰেমত পৰে । কিন্তু সঁচা প্ৰেমত ইজনে আনজন সন্মান কৰিব শিকাই , শ্ৰদ্ধা কৰিব শিকাই । বৃষ্টি ধৰ্ষিতা বুলি জানিও , আকাশে তাইক নিজৰ কৰি ল'লে । যিটো সকলোৱে নকৰে...। সিঁহতৰ বিবাহৰ দিন পালেহি.....

          সেই কলেজৰ দিনৰ পৰা সিহঁতৰ মাজত থকা ভালপোৱাই আজি এটা নতুন পৰিচয় পালে... আকাশ আৰু বৃষ্টিৰ আজি বিয়া...। পৰিয়াল আৰু সিহঁতৰ আপোন মানুহ , সকলোৰে উপস্থিতিত বিয়াখন সুকলমে পাৰ হৈ গ'ল । সিঁহতেও সকলোৰে আশীৰ্বাদ শিৰত লৈ নতুন জীৱনটোৰ আৰম্ভণি কৰিলে ।

  

          প্ৰথম দিনকেইটা খুব ধুনীয়াকৈ পাৰ হৈছিল । আকাশৰ মৰম ভালপোৱা , লগতে আকাশৰ মাকৰ মৰমে তাইক নিজৰ ঘৰখন এৰি অহা দুখবোৰ পাতলাইছিল । আকাশৰ চুটি শেষ হৈ আহিল । আপোনজনৰ পৰা আঁতৰি নিজৰ কামত ব্যস্ত হ'ব লগা হ'ল । আকাশ গুৱাহাটীলৈ যাব ল'গা হ'ল..., আৰু বৃষ্টি মাকৰ লগত ঘৰতে থাকিল । সি মাহত দুদিনমানৰ কাৰণে ঘৰলৈ আহে....। সিহঁত তথাপিও সুখী আছিল । 

সকলোবোৰ ঠিকেই আছিল তাইও লাহে লাহে নিজৰ কাঙ্কিত অতীতৰ কথা পাহৰিব লৈছিল । কিন্তু নিষ্ঠুৰ সময়ে জানো বেছি দিন সুখ ধৰি ৰাখিব দিয়ে । হঠাতে আকৌ বৃষ্টিৰ জীৱনলৈ দুখৰ বোজাটো নামি আহিল ।  এদিন আকাশৰ মাক বৃষ্টিহঁতৰ ঘৰলৈ গৈছিল । আকাশৰ মাকক বৃষ্টিৰ অতীতৰ কথা তাতেই কোনোবাই ক'লে । মানুহ জাতিটোৱে তেনেকুৱা । আগতে তেওঁ সেইবোৰ কথা গম পোৱা নাছিল । সেইদিনা তাৰ পৰা আহি আকাশৰ  মাকে তাইক  কথা সুধি বহুত শুনালে , শাৰীৰিক ভাৱেও অত্যাচাৰ কৰিলে । অতীতৰ কথাবোৰ কৈ তাইক হাঁহিব ধৰিলে । আকাশৰ অনুপস্থিতিত তাইৰ ওপৰত তেনেকৈয়ে শাৰীৰিক , মানসিক নিৰ্যাতন চলি থাকিল । তাই আকৌ ভাঙি পৰিল । নিজৰ ওপৰতে ঘৃণা উপজিল । তাই কওঁ বুলি আকাশক একো কব পৰা নাই ।। তিনি মাহ তেনেকৈয়ে পাৰ হৈ গ'ল ।

   

          আকাশ আজি আহিব.... এমাহৰ চুটি...। আজিহে যেন তাইৰ উশাহ ঘূৰি আহিছে । কিন্তু আকাশক তাই কি ক'ব... আকাশে জানো শুনিব আৰু মাকেটো কোনো মিছা কথা কোৱা নাই । তাই ধৰ্ষিতা বাবেহে তেনেকৈ ক'ব পৰিছে , তাইক হাঁহিছে.... তাই আহি তাৰ জীৱনটো ধ্বংস কৰিলে বুলি.....।।

          তাই কথাবোৰ ভাবি থাকোতেই বাহিৰত কাৰোবাৰ মাত শুনিল । তাই বাহিৰলৈ ওলাই আহিল.....

:: বৃষ্টি....... বৃষ্টি.......    মা.......... মা........ ( আকাশ সোমাই আহিল )

:: আকাশ....    তুমি আহিলা..... ( দৌৰি আহি সাৱতি ধৰিল তাক , অভিমান কৰি ক'লে....) তোমাক ইমান ফোন কৰি আছো উত্তৰ দিয়া নাই....।

:: গমেই নাপাওঁ অ' সোণ..... মা ক'ত...???

:: উলাই গৈছে , আহিব হ'লেই ।

:: মোৰ অভিমানীজনী.... ইমান মন মাৰি আছা যে ? কিবা হৈছে নেকি...?

:: নাই কি হোৱা দেখিলা ? এনেই মনটো বেয়া লাগি আছে । ঘৰলৈ মনত পৰি আছে । এতিয়া তুমি আহিলা নহয় , ঠিক হৈ যাব । যোৱা তুমি গা ধুই আহা । মই তোমাৰ বাবে খোৱা যোগাৰ কৰো । 

          (বৃষ্টিয়ে তাক এৰি দিলে , তাই তাৰ বাবে চাহ বনোৱাত লাগিল । আকাশ গা ধুই ওলাই আহিল । )

তেনেতে আকাশৰ মাকো পালেহি.....

:: আকাশ আহিলা ? কেতিয়া পালাহি ?

::: মা...! হ'ল অলপ সময় তুমি ক'ত গৈছিলা ? 

:: এনেই অলপ ওলাই গৈছিলো অ'। কিবা খালা নে ?

:: নাই..... মা গা ধুই আহিছো হে? 

:: আৰে ল'ৰাটো ইমান সময় হ'ল অহা তাই একো এটা দিব পৰা নাই নে ? কি কৰি আছে তাই.... বোৱাৰী....... বোৱাৰী........

          (মাকে বৃষ্টিক মাতিলে....., বৃষ্টিয়ে চাহ , জলপান লৈ উলাই আহিল )

 :: হ'ল মা।

:: হ'ব অ' মা..., মই হে গা ধুই লওঁ ক'লো।

:: উম্‌ ... তই খা । মই পিছত কথা পাতিম দে তোৰ লগত ।

:: হ'ব মা....। ( মাক আঁতৰি গ'ল ) বৃষ্টি চাওঁ এইফালে আহাচোন....

:: কিয় তাৰ পৰা দেখা নাই নেকি ? নাযাওঁ ইমান ওচৰত.....

:: মইয়ে গৈছোঁ ৰ'বা..., ( হাঁহি মাৰি আকাশ নিজেই তাইৰ ওচৰলৈ গ'ল )

:: মা আছে দেখিছা নহয় , আঁতৰি থাকা...,

          ( আকাশে হাঁহি মাৰি তাইক ওচৰলৈ টানি আনিলে , আকাশৰ গাত লাগি তাইৰ গাৰ চাদৰখন খহি পৰিল , অভিমানীজনী লাজত ৰঙা পৰি গ'ল )

:: সেই কি যে তুমি.... লাজ নাই হা অলপো।

 

:: ( বৃষ্টিৰ গাটো দেখি সি আচৰিত হৈ সুধিলে ) ৰ'বাচোন তোমাৰ গাত সেইয়া কিহৰ চিন ?

:: নাই অ' সেইদিনা বাথৰুমত পৰিছিলোঁ , তাতেই দুঃখ পোৱা চাগে । মই মনেই কৰা নাছিলো ।( Assamese Storyboard )

:: কিন্তু পৰিলে তাত কেনেকৈ দুখ পাবা ? সঁচা কথা কোৱা , কি হৈছিল তোমাৰ ?

:: সেই সঁচা অ'.... ( তাইনো কেনেকৈ ক'ব , সেইয়া যে তাৰ মাকে ইমান দিনৰ পৰা কৰি অহা অত্যাচাৰৰ চিন । তাই কথাটো সলাবৰ বাবেই ক'লে...) তুমি আহা মই ভাত বাহিছো ।

:: ব'লা,   মা... মা..... আহা ভাত খাওঁ..... ( মাক আহিল তিনিওটা ভাত খাব বহিল । )

:: বোপা কেনেকুৱা পাইছ' গুৱাহাটীত....? এইবাৰ চাগে এমাহ মান থাকিবি ন' ?

:: উম্‌ ভালেই মা ,....! এইবাৰ এমাহ চুটি লৈছো । ভাবিছো এইবাৰ যাওঁতে অলপ দিনৰ বাবে বৃষ্টিকো লৈ যাম । 

:: না.... মই নাযাওঁ.... মই মাৰ লগতে থাকিম , মই গ'লে মা অকলশৰীয়া হৈ পৰিব ।

:: যোৱা যদি যাবা আকৌ আহিবাইচোন.... তাইকো লৈ যাবি আকাশ ।

:: নাযাওঁ দেই মই , মা.... মই গ'লে আপুনি কাৰ লগত থাকিব আৰু এই ঘৰটোত জানো অকলে থাকি ভাল পাব ? 

:: মই আগতেওঁচোন এনেকৈয়ে আছিলো । পাৰিম দিয়া ।

:: উম্‌ পাৰিব , মোৰ মায়ে ভয় নকৰে ।

          বৃষ্টিৰ ওপৰত মাকে যদিও অত্যাচাৰ কৰিছিল , বৃষ্টিৰ কথাবোৰ শুনি মাকৰ মনত দুখ লাগিল...। ইমান কষ্ট দিয়াৰ পাছতো বেচেৰীজনীয়ে মোৰ বাবেই যাব খোজা নাই....। বৃষ্টিয়ে কোনোদিন মাকক বেয়া চকুৰে চোৱা নাই , যিমান অত্যাচাৰ কৰিলেও পিছ মুহূৰ্ততে মা.., মা... কৰি আকৌ মাকৰ ওচৰলে যায় ।

:: আকাশ/বোৱাৰী.... মা হ'লেও কৈছো , আমাৰ বংশ ৰক্ষক এজন লাগে । তেতিয়া মই তাৰ লগতে ব্যস্ত হ'ব পাৰিম । তোমালোক য'ত যোৱা যাবা ।

          (বৃষ্টিয়ে আকাশলৈ চাই চকুটিপ এটা মাৰি দিলে , আকাশেও টেবুলৰ তলেৰে বৃষ্টিৰ ভৰিত গোৰ এটা মাৰি দিলে । )

:: আকাশ.... সেইটো মোৰ ভৰি........

          (হাঁহি এটা মাৰি মাকে জোকালে তাক , বৃষ্টিৰ হাঁহি উঠি গ'ল । বৃষ্টিয়ে ভবাই নাছিল আকাশ আহিলে যে মাক ইমান সলনি হৈ যাব । )

          আকাশ লাজতে ৰঙা পৰি গ'ল । এদিন দুদিন কৰি দিনবোৰ হাঁহি-ধেমালিৰ মাজেৰেই পাৰ হ'ল । ২০ দিন গম নোপোৱাকৈয়ে পাৰ হ'ল ।

:: বৃষ্টি মোৰো চুটি আৰু বেছিদিন নাই । ব'লা ন'হলে তোমালোকৰ ঘৰৰ পৰাই আহোঁ ?

:: আমি যদি যাওঁ , মা জানো অকলশৰে ভাল পাব ?  এটা কাম কৰো ,  মাকো লগতে লৈ যাওঁ....

:: ঘৰত কোন থাকিব তেতিয়া আৰু বাইকত ৩ টা যাব পাৰি নেকি ? একো নহয় আমি দুদিনৰ বাবেহে যাম ।

:: ৰ'বা মই মাক সুধি চাওঁ.....

          মাকৰ অনুমতি লৈ দুইটা ধেমাজিলৈ বুলি ওলাল । ইমান দিনৰ পিছত মাক-দেউতাকক লগ পাব বৃষ্টিয়ে , আনন্দ মনেৰে দুইটা ওলাই গ'ল.....

:: ঐ অভিমানী , তুমি মোৰ লগত সুখী নে?

:: দুঃখ কি বুজি পোৱা নাই , যেতিয়াৰ পৰা তোমাক কাষত পাইছো । ভগৱানৰ ওচৰত এটাই প্ৰাৰ্থনা কৰো যাতে জনমে জনমে তোমাকে পাওঁ... কেইটা জনমলৈ......????

:: উম্‌....... এক শূণ্য..... শূণ্য..... শূণ্য..... শূণ্য..... শূণ্য...... শূণ্য..... শূণ্য..... শূণ্য....... সিমান ......

:: ইমান শূণ্য.., শূণ্য.... নালাগে পাই...

:: কিয়..?

:: এনেই ! দুটা শূণ্যই হ'ব ।

          (দুইটাই ধেমালি কৰি কৰি গৈ আছিল । হঠাৎ আগফালৰ পৰা অহা এখন তীব্ৰবেগি ট্ৰাকে আহি সিহঁতক খুন্দা মাৰিলে । বৃষ্টি গৈ ৰাস্তাৰ কাষৰ বননিত বাগৰি পৰিল । আকাশৰ তেজেৰে ৰাঙলী দেহাটো ৰাস্তাৰ মাজতে পৰি ৰ'ল....)

          সকলো মানুহ দৌৰি আহিল , কিন্তু সেই ট্ৰাকখন পলাল । বৃষ্টি উঠি আহিল । আকাশক তুলি ধৰিলে । আকাশৰ তেজেৰে তাইৰ সৰ্ব শৰীৰ ৰাঙলী কৰি তুলিলে । আকাশে তাইৰ চকুলে চাই কিবা কব খুজিছে যদিও পৰা নাই.....। 

:: আকাশ..., আকাশ.... উঠা আকাশ , মোক এবাৰ মাতাচোন আকাশ..., কোনোবাই মেডিকেল লৈ ব'লকচোন আমাক সোনকালে....

          "নাই , নাই....এইবোৰ কেচত হাত নিদিওঁ দেই , পুলিচৰ আগত উত্তৰ দিবলৈ নাই"..... মানুহ বহুত আছে । কিন্তু কোনো নাহে আগবাঢ়ি । তাত মানুহ আছে কিন্ত্ত মানৱতা নাই । কোনোবাই ভিডিও কৰিছে , কোনোবাই ফটো মাৰিছে । আধুনিকতাৰ মাজত ক'ত আজি মানৱতা । মুখৰ আগত এজন মৃত্যুৰ সৈতে যুঁজি আছে আৰু মানুহৰূপী দানৱবোৰে তেওঁৰ মৃত্যুৰ বাবে অপেক্ষা কৰিছে । হায় মানৱতা......। বৃষ্টিয়ে পাগলৰ দৰে সকলোকে অনুৰোধ কৰিছে......

"মোৰ আকাশক বচাওক, কিয় আপোনালোকে এনেকুৱা কৰিছে । মোৰ আকাশক মেডিকেলত লৈ ব'লক... মই ইয়াত একো চিনি নাপাওঁ । প্লিজ মোক সহায় কৰক" কোনো নাই তাইৰ বিননি শুনিব । আকাশৰ চকুৰে দুটুপাল চকুলো বাগৰি পৰিল আৰু দুচকু মুদি দিলে । সি বৃষ্টিৰ সেই কাতৰ বিননি আৰু শুনিব নোৱাৰে । সি বৃষ্টিৰ হাতখন জোৰকৈ খামুচি ধৰিলে আৰু বহুত চেষ্টা কৰি ক'লে.....

"বৃষ্টি মোক বচোৱা, মোক তোমাৰ লগত থাকিব দিয়া অ' । মই জীয়াই থাকিব বিচাৰো । ইয়াত মানুহ নাই অ' সোণ , মোৰ যে উশাহ ল'ব বৰ কষ্ট হৈছে অ'...."

 

:: তোমাৰ একো নহয় , মই হ'ব নিদিওঁ..... মই তোমাক লৈ যাম..... মই নিম...... তুমি মোৰ লগত থাকিবা সোণ , তোমাৰ একো হ'ব নোৱাৰে ।

  

          সেই দানৱবোৰৰ মাজৰ পৰা এজন বয়সীয়াল মানুহ আগবাঢ়ি আহিল ।আপোনালোকে সেই মোবাইল বোৰ বন্ধ কৰক , লাজ লগা নাই.... ইয়াৰ পৰা আঁতৰি যা তহঁত.....

          (মানুহবোৰক উদ্দেশ্যি গালি পাৰিব ল'লে তেওঁ আৰু আকাশক তেওঁৰ গাড়ীত তুলি লৈ গ'ল মেডিকেললৈ বুলি.......)

          আকাশক I.C.U. ত ভৰ্ত্তি কৰালে.....

:: চিন্তা নকৰিবা মাজনী একো নহয়..., সকলো ঠিক হৈ যাব... তুমি ঘৰলৈ ফোন এটা কৰা ( মানুহজনে বৃষ্টিক সাহস দিলে )

          (বৃষ্টিয়ে ঘৰলৈ জনাবলৈও পাহৰি পেলাইছিল । মানুহজনে কোৱাতহে তাইৰ সম্বিত ঘূৰি আহিল )

:: অ' কৰোঁ...! ( তাই মবাইলটো বিচাৰিলে , কিন্তু তাইৰ ওচৰত মবাইলটো নাই । ফোনটো তাতে কৰবাত পৰিল )

          মানুহজনে নিজৰ মবাইলটো তাইক দি ক'লে... "মোৰ পৰাই কৰা"....।

          বৃষ্টিয়ে ঘৰলৈ ফোন কৰিলে........।।।।

এই উপন্যাস খনৰ  বাকী কেইটা খণ্ড পঢ়ক এই লিংকত - https://www.smj24.in/2021/08/assamese-storyboard_22.html?m=1

(ধাৰাবাহিক খন প্ৰতিদিনে দিনৰ ঠিক ১ বজাত প্ৰকাশ পায়। সেয়ে  নিৰ্দিষ্ট সময়মতে পঢ়িবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি গুগুলত চাৰ্ছ কৰিব - smj24.in )

 ( Assamese Storyboard )

     (আগলৈ)....

গল্প বা উপন্যাস প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আমাৰ মেইল আই দি আৰু ফেচবুক পেজৰ লিংক তলত উল্লেখ কৰা হল ।

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

আমাৰ মেইল আই ডিৰ লিংক - smj24.in@gmail.com

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।

আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup