এগৰাকী বেশ্যাৰ হত্যাকাণ্ডৰ ৰহস্য ( খণ্ড ৩৬ ) : Assamese Storyboard

 

মনমোহন মাষ্টৰে যদিও গুৱাহাটী ত থকা নাছিল । তথাপি গুৱাহাটী ৰ প্ৰতিটো বাট পথ , গলি সকলো বৰ ভালকৈ চিনি পাইছিল ( Assamese Storyboard )। মনমোহন মাষ্টৰে গণেশগুৰি ৰ কাবেৰী ৰ ভাড়া ঘৰ আহি ওলাইছিল । গেটত থকা এজন মধ্যবয়সীয়া মানুহ ক দেখি মাষ্টৰে সুধিছিল ।

- হেৰি , ইয়াত কাবেৰী নামৰ এজনী অধিবক্তা থাকে নহয় জানো ?

- হয় হয় , আপুনি কাবেৰী ক বিচাৰি আহিছে নেকি ?

- হয় । 

- সেই ৰুমটো কাবেৰী ৰ ।

- ঠিক আছে বাৰু আহিছোঁ ।

            মাষ্টৰে মানুহ জনে কোৱা মতে উক্ত ৰুমৰ বাহিৰৰ কলিং বেল টো বজাইছিল । বহু সময় পাছত কাবেৰী ৰ মাকে দৰ্জা খুলি বাহিৰলৈ ওলাই আহিছিল ।

- আপুনি !

- মই মনমোহন মাষ্টৰ ।

- অহ, আপুনি আহিছে । আহক আহক সোমাই আহক ।

মাষ্টৰে কোঠাটোৰ ভিতৰলৈ সোমায় গৈছিল । এটা সু-সজ্জিত কোঠা । বৰ ধুনীয়া পৰিপাতি । ঘৰটোৰ এচুকত খুব ধুনীয়া কৈ সজোৱা আছিল বহুত কিতাপ । 

- আপোনাৰ ভাল নে ?

- ভাল বুলি নো কি কম ! সকলো চাগে গম পাইছে ?

- হয়, কাবেৰী য়ে মোক সকলো কৈছে । কি কৰিব এইবোৰ ভগবানৰে লীলা ।

- হয়, তেওঁ ৰ যি বিচাৰ সেই বিচাৰ আমি সলনি কৰিব নোৱাৰোঁ । কাবেৰী ঘৰত নাই নেকি ?

- আছে আছে । তাই গা ধুবলৈ সোমাইছে । আপুনি অলপ বহক মই চাহ বনাওগৈ ।

- হ'ব চাহ পিছটো বনাব । মই আপোনাৰ ওচৰত এটা বিশেষ কথা লৈ আহিছোঁ ।

- বিশেষ কথা !

- হয় এটা প্ৰস্তাৱ ।

             কাবেৰী ৰ মাক আচৰিত হ'ল ।সমাজ খনৰ গুণী ব্যক্তি তথা আদৰ্শ বান শিক্ষক মনমোহন মাষ্টৰে নো তেওঁ লোকৰ ঘৰলৈ হঠাৎ কি প্ৰস্তাৱ লৈ আহিলে ।

- হয় কওকচোন ।

- মই কাবেৰী ক মোৰ বোৱাৰী হিচাপে আকোঁৱালি ল'ব বিচাৰোঁ ।

- কি !

মাষ্টৰৰ প্ৰস্তাৱ শুনি কাবেৰী ৰ মাকৰ মুখেৰে হাহি ওলাই আহিল । আচলতে কাবেৰী য়ে মাকৰ লগত সকলো কথাই আলোচনা কৰে । তাই মাকক সকলো কথা আগতে কৈছিলে । যে তাই নিয়ৰক পচন্দ কৰে। নিয়ৰে বিচাৰিলে , নিয়ৰৰ দেউতাকে বিচাৰিলে তাই হাহি হাহি সেইখন ঘৰৰ বোৱাৰী হ'ব । আজি সেই প্ৰস্তাব আহি নিজে ঘৰ পালে । তাতকৈ আৰু বেলেগ আনন্দ আজি থাকিব পাৰে নেকি !

- তাৰ মাক হঠাৎ হেৰাই গল । আৰু মই ও কেতিয়া হেৰাই যাম তাৰ ও একো ঠিকনা নাই । সেয়েহে মই জীয়াই থাকোঁতে তাৰ জীৱন ৰ গতিপথ লগাই থৈ যাৱ বিচাৰিছোঁ । যদিহে আপুনি বিচাৰে ,,,,

           মাষ্টৰে কাবেৰী ৰ মাকক হাতজোৰ কৰিছিল । লগে লগে কাবেৰী ৰ মাকে মাষ্টৰৰ হাত খনত ধৰি কৈছিল ।

- আপুনি হাতজোৰ নকৰিব মোৰ এই বিয়াত সম্পূৰ্ণ সন্মতি আছে ।

তেনেতে বাথৰুমৰ পৰা ওলাই অহা কাবেৰী য়ে কৈছিল ।

- উক্ত বিয়াত মোৰ সন্মতি নাই ।

- কাবেৰী !

কাবেৰী য়ে এইবোৰ কি কৈছে । কাবেৰী ৰ মাক আচৰিত হ'ল ।

- কিন্তু তই মোক এদিন কৈছিলি তই,,,,,

- কৈছিলো মা । কিন্তু এতিয়া মই মোৰ সিদ্ধান্ত সলনি কৰিছোঁ ।

- কি !

- কিন্তু কিয় কাবেৰী ?

- কাৰণ সি অইন ছোৱালী এজনী ভালপায় ।

- কি ! তাৰমানে নিয়ৰে !

            ইতিমধ্যে ৰাধিকা হত্যাকাণ্ড ৰ কথা দুই অপৰাধী ক্ৰমে আকাশ দাস আৰু ৰাধিকা ৰ মামীয়েক পূৰ্ণিমা ডেকাই স্বীকাৰ কৰিছে । যিজনী ৰাধিকা ই নিজে বেয়া পথেৰে উপাৰ্জন কৰা টকা নিজৰ মামীয়েকক সহায় কৰিছিল , যিজনী ৰাধিকা ই মাকৰ প্ৰস্তাৱ ক আওকাণ কৰি ও একমাত্ৰ মামীয়েকৰ ঘৰৰ দুৰৱস্থাৰ বাবে এনে এটা সিদ্ধান্ত লৈছিল । সেইজনী ৰাধিকা ক কি কাৰণত নিজৰ মামীয়েকে অইন পুৰুষ ৰ লগত লগ হৈ হত্যা কৰিলে সেই কথা ৰ ৰহস্য উদঘাটন কৰিবলৈ বৰুৱা ই আকৌ জেৰা আৰম্ভ কৰিলে । বৰুৱা ৰ সন্মুখৰ চকী দুখনত আকাশ দাস আৰু ধৃত পূৰ্ণিমা ডেকা বহিছিল ।

- উপকাৰী ক অজগৰে খাই । হয় নে নহয় ?

- হয় ছাৰ ।

- ডাঙৰকৈ কওক। পুলিচ ৰ আগত ইমান সৰু মাত কিয় ? আপোনালোকে ধৰ্ষণ কাৰীক সমৰ্থন কৰে নে ?

সিহঁতৰ মুখৰ মাত ওলাই অহা নাছিল ।

- মই সুধিছো আপোনাৰোকে ধৰ্ষণকাৰী ক সমৰ্থন কৰে নে নকৰে ?

তেতিয়া ও সিহঁতে মনে মনে আছিলে ।

- তাৰমানে আপোনালোকৰ মুখৰ মাত নোলায় ন ? ঠিক আছে । বৰ্মন লাঠি দুলাল লৈ আনক ।

- সমৰ্থন নকৰোঁ ছাৰ ।

লগে লগে দুয়ো একেলগে কৈছিল ।

- সেইদিনা যে মৰিগাঁও ৰ এজনী ন বছৰীয়া ছোৱালী ক এজন বয়সস্থ নৰপিশাচে ধৰ্ষণ কৰি অতি নিৰ্মমভাৱে হত্যা কৰিলে  সেইটো ভাল কথা হৈছে নে বেয়া কথা ?

- বেয়া কথা ছাৰ । 

- মন্দিৰৰ বা মছজিদত গৈ প্ৰাৰ্থনা বা দোৱা কৰা জন প্ৰকৃত ধৰ্ম ৰক্ষক নে ?

- ধৰ্ম ৰক্ষক হয় ছাৰ ।

- তাৰমানে আপোনালোকে কব খুজিছে সেই বৃদ্ধ নৰপিশাচ জন ধৰ্ম ৰক্ষক আছিলে ?

- নহয় ছাৰ ।

- হয় - নহয়, হয়- নহয় মই স্কুলৰ মাষ্টৰ নহয় যে মোক এনেকৈ উত্তৰ দিব । সেই জন মানুহে ইছলাম ধৰ্মালম্বীৰ কোৰান খন অপবিত্ৰ কৰি আছিল , সেয়েহে আজি ফান্দত বজিছে । শুনক প্ৰকৃত ধৰ্ম মাক-দেউতাকক সেৱা শুশ্ৰূষা আৰু মানব ধৰ্ম । ৰাধিকা ও আপোনাক মানব ধৰ্ম য়ে কৰিছিল ।

লগে লগে পূৰ্ণিমা ডেকাই তলমূৰ কৰিছিল ।

- আপোনালোকৰ মতে সেই বৃদ্ধ কামাতুৰ জনক কি কৰিব লাগে ?

- ছাৰ জেইলত থব লাগে ।

আকাশ দাসে তপৰাই কৈছিল । 

- বঢ়িয়া , আপোনালোকে টো সমৰ্থন নিশ্চয় কৰিব কাৰন একেই অপৰাধী ।  ( Assamese Storyboard )

                বৃদ্ধ ই স্বীকাৰোক্তি দিছিল । ছোৱালী জনীক বলাৎকাৰ কৰি কিমান নৃসংশ ভাৱে হত্যা কৰিছিল । হত্যা কৰি ও ক্ষান্ত থকা নাছিল আকৌ বলাৎকাৰ কৰিছিল । এটা জীৱ হত্যা কৰিছে , এহাল পিতৃ-মাতৃৰ বুকু উদং কৰিছে । তাৰ পাছত আকৌ টকাৰে বন্ধ কৰিব খুজিছিল দুখন মুখ । ধৰ্ষণকাৰীৰ জাতি নাই , যেনেকৈ পশুৰ জাতি নাই । অসম আৰক্ষীয়ে এটা ভাল কাম কৰিছে যেতিয়া বুঢ়াই পলাবলৈ লৈছিল সেই সময়ত বুঢ়াৰ দুয়োখন ভৰিত গুলি কৰিছিল । আচলতে ভৰিত নহয়, যেতিয়া সকলো কথা স্বীকাৰ কৰিছে তেতিয়া সম্পূৰ্ণ গুলি কৰি মাৰি পেলাব লাগিছিল । কাৰণ এনে বোৰ জঘন্য ব্যক্তিৰ জীয়াই থকা অধিকাৰ নাই । শেষত নিৰ্যাতিতা ৰ ন্যায় বিচাৰিছোঁ অতিশিঘ্ৰে ।

- আৰু আপোনালোকক ও এনেকৈ গুলি কৰি মাৰি পেলাব লাগিব । কাৰন এজনী গাভৰু ছোৱালী আপোনালোকে ও নৃশংস ভাৱে হত্যা কৰিছে ।

বৰুৱা ৰ খং দেখি আকাশ আৰু পূৰ্ণিমা কপিছিল ।

- কওক কি কাৰনে হত্যা কৰা হ'ল ৰাধিকা ক ?

- কম ছাৰ কম । সকলো কম ।

               ধৃত পূৰ্ণিমা ডেকা ই কবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল ।

               মই যেতিয়া মোৰ স্বামীৰ বেমাৰৰ সময়ত স্বামীৰ সৈতে মেডিকেল ত আছিলোঁ তেতিয়া লগ পাইছিলো নগাঁও ৰ এজনী মহিলাক । ইতিমধ্যে সকলোৱে গম পাইছিল যে মোৰ স্বামীৰ এয়া অন্তিম সময় চলি আছে । কোনো প্ৰকাৰে তেখেতক বচাব পৰা নাযাব । তেতিয়া সেই মহিলা জনী য়ে মোৰ ঘৰৰ সকলো কথা সুধিছিল । মই তেখেত ক সকলো কৈছিলো । তেতিয়া তেখেতে মোক এটা ফোন নং দিছিল কাগজত লিখি । উক্ত কাগজ খনত আকাশ দাসৰ ফোন নং টো দিছিলে ।  তাৰপাছত মোৰ স্বামীৰ মৃত্যু হ'ল । স্বামীৰ বেমাৰৰ কাৰনে আমাৰ ঘৰৰ মাটি , পথাৰৰ মাটি সকলো বিক্ৰী গৈছিল । তেতিয়া মাৰ ঘৰত থাকিবলৈ ললো । মই মানুহ জনীয়ে দিয়া ফোন নং টোৰ কথা পাহৰি গৈছিলো । মই যিহেতু পথাৰৰ কাম জানো সেয়েহে মানুহ ৰ ঘৰত কাম কৰিবলৈ ললো । মোৰ ঘৰত ৰুগীয়া মা , ল'ৰা জন । চলিবলৈ বৰ কষ্ট হৈছিল । তেনেতে এদিন আমাৰ ঘৰত ৰাধিকা গৈছিল । ৰাধিকা ই মোৰ দুৰ্দশা দেখি ৰাধিকা ই মোক সহায় কৰা ৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দি আহিছিল । আৰু তাৰ পাছত তাই দিয়া কথা মতে মোক সহায় ও কৰিছিল । কিন্তু হঠাৎ এদিন মই কিবা কিবি খোচৰি থাকোঁতে ফোন নং লিখা কাগজ খন পাইছিলো । মোৰ ফোন নাই কাষৰ ল'ৰা এজনৰ পৰা ফোন কৰিছিলোঁ । মোক পিছদিনাই আকাশে গুৱাহাটী লৈ মাতি পঠাইছিল ।  মই ও চিন্তা কৰিলোঁ যিহেতু ৰাধিকা গাভৰু ছোৱালী তাই কাইলৈ কৰবাত বিয়া হৈ যাব । তেতিয়া মই কেনেকৈ চলিম । সেয়েহে আকাশ ৰ কথা মতে গুৱাহাটী গুছি আহিলো ।

              গুৱাহাটী আহি মই আকাশৰ লগত কাম সম্পৰ্কে সকলো কথাই পাতিলো ।আকাশে মোক সকলো কথা বুজাই কৈছিল । মই ও দেখিছিলো তাত বহুতো মহিলা আছিল । মই একো আচৰিত নহলো । মই কাম কৰাৰ সিদ্ধান্ত ললো । কাৰণ আজিৰ দুনিয়াত এনেকুৱা কাম কৰি বহুতে ঘৰ পোহপাল দি আছে । লাহে লাহে মই আকাশৰ ব্যৱসায়ৰ সহযোগী পলাশ ৰ লগত চিনাকী হৈছিলোঁ । এদিন পলাশৰ ওচৰলৈ যাওতে হঠাৎ মই ৰাধিকা ক তাত দেখিছিলো । ৰাধিকা ক দেখি মই ভয় খাইছিলো । যদি তাই মোৰ চৰিত্ৰ ৰ কথা গম পায় । তাই ৰ মোৰ প্ৰতি কি ধাৰণা হ'ব । মই ৰাধিকা ক চিনি নোপোৱা ৰ ভেশত পলাশক সুধিছিলো ।

- পলাশ সেইজনী কোন ?

- ৰাধিকা ।

- বৰ ধুনীয়া ছোৱালী । কি কৰে ?

- আমাৰ ইয়াতে কাম কৰে । তাই এটা দিনত বহু টকা পায় । যিটো আপুনি কল্পনা ও কৰিব নোৱাৰিব ।

           মই বুজিলো তাৰমানে ৰাধিকাই মোক কোৱা চাকৰি এইটো । তাৰমানে তাই ও এজনী বেশ্যা হে । তথাপি ও নিজৰ চৰিত্ৰ ৰাধিকা ৰ ওচৰত ধৰা নপৰে তাৰ কাৰণে মই সজাগ হৈ থাকিলো ।

                 কিন্তু এদিন হঠাৎ খবৰ পালো কোনোবাই পলাশক হত্যা কৰিছে । আমি জনা মতে পলাশ ক হেনো এইবোৰ কাৰনতে হত্যা কৰিছে ।  সেয়েহে আমি বহুত ভয় খালো । লাহে লাহে গম পালো উক্ত হত্যাকাণ্ড ত ৰাধিকা ৰ নামটো ও সাঙোৰ খাইছে । যদি ৰাধিকা ক পুলিচে এৰেষ্ট কৰে তেতিয়া হ'লে আমি গোটেইবোৰ ধৰা পৰিম । সেয়েহে আকাশ আৰু মই এই বিষয়ত চিন্তা চৰ্চা কৰিলোঁ । আকাশ ক এজনী মহিলাই ফোন কৰিছিল আৰু কৈছিল !

এই উপন্যাস খনৰ  বাকী কেইটা খণ্ড পঢ়ক এই লিংকত - https://www.smj24.in/search/label/Radhika?&max-results=7

(ধাৰাবাহিক খনৰ পৰবৰ্তী খণ্ড কালিলৈ দিনৰ ঠিক ১১ বজাত প্ৰকাশ পাব। সময়মতে পঢ়িবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি গুগুলত চাৰ্ছ কৰিব - smj24.in )

আগলৈ…

                    ক্ৰমশঃ © ৰাগ ৰঞ্জন

গল্প বা উপন্যাস প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আমাৰ মেইল আই দি আৰু ফেচবুক পেজৰ লিংক তলত উল্লেখ কৰা হল ।( Assamese Storyboard )

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

আমাৰ মেইল আই ডিৰ লিংক - smj24.in@gmail.com

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।

আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup