এগৰাকী বেশ্যাৰ হত্যাকাণ্ডৰ ৰহস্য ( খণ্ড ৩৫ ) : Assamese Storyboard

 

প্ৰকাশ কুমাৰৰ স্বীকাৰোক্তিৰ ভিত্তিত আৰক্ষীয়ে চান্দমাৰী স্থিত ভাড়াঘৰৰ পৰা ৰাধিকা হত্যাকাণ্ড ৰ অভিযুক্ত আকাশ দাসক কাৰায়ত্ত কৰিলে ( Assamese Storyboard )। আকাশ দাস ! পেছাত এজন ব্যৱসায়ী । আকাশ দাসৰ প্ৰকৃত ঘৰ হ'ল নগাঁও ৰ ৰহাত । কৰ্মসুত্ৰে গুৱাহাটী ত থাকে । আকাশ দাসক ইতিমধ্যে পুলিচে অফিচাৰ বৰুৱাৰ কোঠালৈ লৈ আহিলে ।

- বহক মিষ্টাৰ দাস ।

- হ'ব ছাৰ ।

- আপুনি গুৱাহাটী ত কি কৰে ?

- ছাৰ মই সৰুকৈ এখন ব্যৱসায় কৰি আছোঁ ।

- ভাল কথা । লগতে আপুনি এজন ভাল হত্যাকাৰী ও হয় ।

- ছাৰ আপুনি এইবোৰ কি কৈছে !

- মই সচাই কৈছোঁ ।

- ছাৰ মই কাকো হত্যা কৰা নাই ।

- সেয়া মই কেনেকৈ বিশ্বাস কৰিম ! সেইদিনা খন প্ৰকাশ ৰ গাড়ীত আপোনালোকে এটা মৃতদেহ লৈ আহিছিল ?

- মই ,,,, মই নাজানো ছাৰ ।‌ মৃতদেহ থাকিব পাৰে ! হয়টো প্ৰকাশে কাৰোবাক হত্যা কৰি লৈ আনিছিল ।

- মিছা কথা প্ৰকাশ হত্যাকাৰী নহয় । আপুনি আৰু এজনী মহিলাই সেইদিনা এজনী ছোৱালী ক হত্যা কৰিছিল ।

- ছাৰ !

- ছোৱালী জনীৰ নাম ৰাধিকা ।

- ছাৰ আমি কিয় ছোৱালী জনীক হত্যা কৰিম । সি আমাক ফচোৱাৰ ধান্দা কৰিছে ।

- আমাক মানে ?

- মোক আৰু মহিলা জনীক ।

- মহিলা জনী আপোনাৰ কোন হয় !

- মোৰ ,,,, মোৰ বান্ধৱী হয় ছাৰ ।

- সেইদিনা খন আপুনি আৰু মহিলা জনীয়ে বশিষ্ঠৰ ব্যস্ত পথত ৰাধিকা ৰ মৃতদেহ পেলাই থৈ যোৱা নাই জানো ?

- ছাৰ এইবোৰ সকলো মিছা কথা ।

- এইবোৰ সকলো সচা কথা । আৰক্ষী দেখিলে অপৰাধী য়ে ভয় কৰাটো স্বাভাৱিক । সেয়েহে মিছা মিছা বুলি আপোনালোকে চিঞৰি থাকে ।

- ছাৰ আপোনাক মই কি বুলি বিশ্বাস দিম ।

            বৰুৱা ই বৰ্মনক আদেশ দিছিল । প্ৰকাশ ক ভিতৰলৈ লৈ আহিব । বৰুৱা ৰ নিৰ্দেশ মৰ্মে বৰ্মনে প্ৰকাশ ক ভিতৰলৈ লৈ আহিছিল ।

- প্ৰকাশ সেইদিনা তোমাৰ গাড়ীত মৃতদেহ কোনে আনিছিল ?

প্ৰকাশে আকাশ ৰ ফালে চাইছিল । সেই সময়তে আকাশে প্ৰকাশ ক চকু ডাঙৰ কৰি ভয় খুৱাইছিল ।

- ছাৰ !

- প্ৰকাশ অইনক বচাবলৈ যায় নিজে কিন্তু জেইলৰ ভাত নাখাবা ।

- আকাশ দাই আনিছিল ছাৰ ।

- প্ৰকাশ !

আকাশে ডাঙৰকৈ চিঞৰিছিল ।

- এইখন থানা হয় ,পাহৰি নাযাব আপুনি দাস । প্ৰকাশ লগত আৰু কোন আছিল ?

- এজনী মহিলা ছাৰ ।

- তুমি ও এটা ভুল কৰিছা প্ৰকাশ !

- কি ভুল ছাৰ ?

- তুমি অপৰাধী ক সহায় কৰিছা , অপৰাধী ক সংগ দিছা ।

- ছাৰ মোৰ উপায় নাছিল । কাৰণ মই এখেতৰ পৰা ধাৰলৈ টকা লোৱা ই আছিল । সেয়েহে সেইদিনা তেখেতৰ ভাড়া মাৰিবলৈ গৈছিলো ।

- যেতিয়া তুমি গম পাইছিলা যে গাড়ী খনত এটা মৃতদেহ উঠোৱা হৈছে তেতিয়া ও তুমি কিয় এখেত সকলক সহায় কৰিলা ?

- মই এইবোৰ ৰ মাজত নোসোমাও বুলি কৈছিলো কিন্তু তেতিয়া মোক ও মাৰি পেলাম বুলি ভাবুকি দিছিল ।

- কি ! সচা ছাৰ । আৰু মই নিজৰ প্ৰাণৰ ভয়ত এই কাম কৰিবলৈ বাধ্য হৈছিলোঁ ।

- তাৰ মানে ! মিষ্টাৰ দাস আপুনি য়ে মানে ৰাধিকা ৰ কুখ্যাত হত্যাকাৰী ?

- নহয় ছাৰ মই নহয় 

- ইমানৰ পাছত ও আপুনি মিছা মাতিবলৈ চেষ্টা কৰিয়ে আছে ? ঠিক আছে তেতিয়া হ'লে মই আপোনাৰ ওপৰত থাৰ্ড ডিগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হ'ম ।

- নাই নাই ছাৰ , তেনে শাস্তি মোক নিদিব ।

- শাস্তিক ভয় কৰে নহয় ! তেনেহলে আপোনালোকৰ দৰে হত্যাকাৰী বোৰে যেতিয়া একো একোজন নিৰীহ মানুহ ক হত্যা কৰে তেতিয়া উপলব্ধি কৰে নে সেই মানুহ জনৰ কষ্ট খিনি ! মানুহ জনে যে প্ৰাণৰ মমতাত আপোনালোকক অনুৰোধ কৰে মোক মাৰি নেপেলাব তেতিয়া এবাৰ হ'লে ও আপোনালোকৰ হৃদয় খন কপে নে ? নকপে ! কপা হ'লে আপোনালোকে মানুহ হত্যা কৰিব নোৱাৰে ।

- ছাৰ মোক ক্ষমা কৰি দিয়ক ছাৰ । মই মানুহ হত্যাকাৰী নহয় । আচলতে মই পূৰ্ণিমাৰ পাকচক্ৰত পৰি হে এই হত্যাকাণ্ড সংঘটিত কৰিব লগা হল ।

- কিন্তু কোন এই পূৰ্ণিমা ?

                অপৰাধী আকাশ দাসৰ স্বীকাৰোক্তিৰ ভিত্তিত পুলিচে পূৰ্ণিমাক বিচাৰি মালিগাঁৱৰ সেই বিশেষ ঘৰটোলৈ গ'ল । পুলিচ গৈ তাত উপস্থিত হোৱাৰ লগে লগে বহু খিনি মহিলা আৰু পুৰুষ মানুহে ইফালে সিফালে দৌৰা দৌৰি কৰিবলৈ ধৰিছিল । আচলতে উক্ত ঠাই ডোখৰত আৰক্ষী প্ৰশাসনৰ চকুত ধুলি দি ধৃত আকাশ দাসে চলাই গৈছিল দেহ ব্যৱসায় । তেতিয়া লৈ এটা কোঠাৰ দৰ্জা খন বন্ধ হৈ আছিল । আৰক্ষীয়ে বহু সময় দৰ্জা খন নক কৰাৰ পাছত হে দৰ্জা খন খুলি দিছিল এজনী মহিলাই । লগে লগে মহিলা গৰাকীক আৰক্ষীৰ প্ৰশ্ন ।

- পূৰ্ণিমা ডেকা কোন ?

- ছাৰ !

- মই সুধিছো পূৰ্ণিমা ডেকা কোন ?

- মই ছাৰ ।

- আপোনাক এৰেষ্ট কৰা হ'ল ।

- কিন্তু কিয় ছাৰ ?

- সেয়া থানাত গম পাব । 

                 আৰক্ষী ফ'ৰ্চে ধৃত পৃৰ্ণিমা ডেকাক কাৰায়ত্ব কৰি লৈ আনিলে । ইতিমধ্যে আৰক্ষীয়ে আকাশ দাসক লক আপত ভৰাই থৈছিল । পূৰ্ণিমা ডেকাক পুলিচ অফিচাৰ বৰুৱাই জেৰা আৰম্ভ কৰিছিল ।( Assamese Storyboard )

                  নিয়ৰ আৰু কাবেৰী য়ে নিয়ৰ ৰ দেউতাকক গুৱাহাটী ৰ নিয়ৰৰ ঘৰলৈ লৈ আহিলে ।‌ ইমান দিনে গাওঁ ৰ সাৰুৱা মাটিৰ লগত সম্পৰ্ক থকা মাষ্টৰৰ আজিৰ চিনাকী গুৱাহাটী ৰ আভিজাত্য ফ্লেট । আচলতে মাষ্টৰে গাওঁ ৰ ঘৰ খন এৰি অহাৰ পক্ষপাতী নাছিল । কিন্তু কাবেৰী আৰু নিয়ৰে সেই কথাটি মানি নলয় । কাৰণ মাষ্টৰ এতিয়া বৃদ্ধ হৈছে । গতিকে মাষ্টৰক কেতিয়াও নিয়ৰে অকলশৰে এটা ঘৰত থাকিবলৈ নিদিয়ে । এই সময়ত মাষ্টৰৰ লগত এজন মানুহৰ খুবেই প্ৰয়োজন । কাবেৰী আহিছিল এবাৰ ভাস্কৰৰ খৱৰ ল'বলৈ । 

- ছাৰ !

- অহ, কাবেৰী আহা বহা ।

- হ'ব ছাৰ । আপোনাৰ ইয়াত থাকি কেনে লাগিছে ছাৰ ?

- এদিনতে নো কেনেকৈ গম পাবা । আমি হলো গাওঁ ৰ মুক্ত বিহংগ । গাৱত আমি বিশুদ্ধ অক্সিজেন পাওঁ কিন্তু ইয়াত মই যেন আৱদ্ধ হৈ আছোঁ এটা বাকচৰ ভিতৰত । 

- ছাৰ !

- মই বাৰু মোৰ অঞ্জলি ৰ পৰা পলাই আহিছোঁ নেকি ?

- ছাৰ আপুনি এইবোৰ কি কৈছে !

- মই গাঁৱৰ চিনাকী ঘৰ খনত অঞ্জলিৰ স্মৃতি আৰু দলিয়াই থৈ পলাই আহিছোঁ ।

- ছাৰ বাইদেউ আপোনাৰ হৃদয়ত জীয়াই থাকিব , আপোনাৰ প্ৰতিটো স্মৃতিত বাইদেউ সজিব হৈ থাকিব । আপোনাক নো নিয়ৰে কেনেকৈ গাঁৱত অকলে এৰি থৈ আহে ?

- তোমাৰ কথাটো হয় । কিন্তু আমি গাওঁ ভালপোৱা মানুহ । জীৱন ৰ ইমানটা বছৰ গাঁৱতে কটালো । কিন্তু এতিয়া শেষ সময় খিনি ত !

- নহ'লে ছাৰ এটা কাম কৰক নিয়ৰ ৰ কাৰনে গাঁৱৰ এজনী ভাল ছোৱালী চাওক । হয়টো গাওঁ ৰ এজনী ভাল বোৱাৰী হ'লে আপোনাৰ বোৱাৰীৰ সৈতে আপুনি গাওঁ তে থাকিব পাৰিব । ব্যস্ত জীৱন ৰ আজৰি উলিয়াই নিয়ৰ মাজে মাজে ঘৰলৈ যাব ।

- তুমিয়ে ঠিকেই কৈছা । মই নিয়ৰ ৰ কাৰনে গাওঁ ৰ এজনী উপযুক্ত ছোৱালী চাইছো ।

- সচা ছাৰ ?

যদিও কাবেৰী য়ে প্ৰশ্ন কৰিছিল তাইৰ বুকু খন শিলে বিন্ধিছিল । কাৰণ তাই নিয়ৰক মনে প্ৰাণে বিচাৰিছিল । যিহেতু তাৰ দেউতাকে তাৰ কাৰনে ছোৱালী চাইছে এতিয়া আৰু তাইৰ সেই ভাগ্যৰ দুৱাৰ খোল নাখাব ।

- উম সচা । বৰ ভাল ছোৱালী , ৰূপবতী , পঢ়া শুনা ত ও যথেষ্ট ভাল আছিল ।

- কোন ছাৰ সেইজনী ?

- মই কম তোমাক । আগতে তাইৰ ঘৰ খনৰ লগত কথা পাতি লও ।

- ঠিক আছে ছাৰ মই আহো ।

- যোৱাই নে ! আহিছিলা হে !

- ছাৰ মোৰ ক'ৰ্টত অলপ কাম আছে । এইখিনি লওক ছাৰ ।

- কি এয়া ?

- পিঠা , মই বনাইছিলো আপোনাৰ কাৰনে লৈ আহিলো ।

- বাহ: গুৱাহাটী ত আহিয়েও তুমি গাওঁ ৰ সংস্কৃতি পাহৰি যোৱা নাই । ভাল কথা ।

- আহিছোঁ ছাৰ ।

                 ওলাই আহিব খোজা কান্দোন টি হেচি ধৰি তাই দৌৰি ওলাই আহিছিল । আহোতে নিয়ৰ ৰ লগত মুখামুখি হৈছিল । 

- কাবেৰী ঐ কাবেৰী । 

            তাই নামাতিলে মুখত হাত খন দি দৌৰি গৈ গাড়ীত বহিছিল । নিয়ৰে একো বুজি নাপালে কি হল কাবেৰী ৰ । তাই কেতিয়াও তেনেকৈ যোৱা নাই ! নে তাৰ দেউতাকে তাইক কিবা কৈছে ! নিয়ৰ ভিতৰলৈ সোমায় গ'ল ।

                   অফিচাৰ বৰুৱা ই নিজৰ কোঠাত পূৰ্ণিমা ডেকাৰ ওপৰত জেৰা আৰম্ভ কৰিলে ।‌ দেখাত এজনী সহজ সৰল মহিলা ।‌ কিন্তু এই মহিলাই মে তেনে কাণ্ড কৰিব পাৰিব বৰুৱা ৰ ভাৱি আচৰিত লাগিল ।‌ 

- মিছেছ পূৰ্ণিমা ডেকা !

- হয় ছাৰ ।

- কি কাম কৰে ?

- ছাৰ গুৱাহাটী তে ,,,,,

- বেশ্যা ?

- ছাৰ !

- মিষ্টাৰ আকাশ দাসৰ বেশ্যালয়ত ?

- ছাৰ মই !

- আপুনি এজনী ভাল হত্যাকাৰী ?

অফিচাৰ বৰুৱা ৰ কথা শুনি পূৰ্ণিমা ডেকা ৰ বুকু খন ধপ ধপকৈ কপিছিল ।

- মই হত্যাকাৰী নহয় ছাৰ !

- আপুনি হত্যাকাৰী হয় । আপুনি আৰু আকাশ দাসে মিলি ৰাধিকা ক হত্যা কৰিছে ।

- ছাৰ 

- বশিষ্ঠ ৰ ব্যস্ত ৰাজপথত তাইৰ মৃতদেহ পেলাই থৈ গৈছিল ?

- ছাৰ ।

- কওক কিয় হত্যা কৰিছিল ৰাধিকা ক ?

- ছাৰ !

- কি শত্ৰুতা আছিল ৰাধিকা ৰ লগত ? কেনেকৈ চিনি পাইছিল ৰাধিকা ক ?

- আচলতে ৰাধিকা ৰ মই ৰাধিকা ৰ একমাত্ৰ মামীয়েক ।

- হোৱাট ? 

এই উপন্যাস খনৰ  বাকী কেইটা খণ্ড পঢ়ক এই লিংকত - https://www.smj24.in/search/label/Radhika?&max-results=7

(ধাৰাবাহিক খনৰ পৰবৰ্তী খণ্ড কালিলৈ দিনৰ ঠিক ১১ বজাত প্ৰকাশ পাব। সময়মতে পঢ়িবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি গুগুলত চাৰ্ছ কৰিব - smj24.in )

আগলৈ…

                    ক্ৰমশঃ © ৰাগ ৰঞ্জন

গল্প বা উপন্যাস প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আমাৰ মেইল আই দি আৰু ফেচবুক পেজৰ লিংক তলত উল্লেখ কৰা হল ।( Assamese Storyboard )

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

আমাৰ মেইল আই ডিৰ লিংক - smj24.in@gmail.com

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।

আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আজি আমাৰ ৱেবচাইটত প্ৰকাশ পাব লগীয়া কেইটামান বিশেষ লেখাৰ সময়সূচী।নিৰ্দিষ্ট সময়ত লেখা সমূহ পঢ়িবলৈ গুগুলত চাৰ্ছ কৰিব - smj24.in

বিঃদ্ৰঃ নিতৌ প্ৰকাশিত ধাৰাবাহিক সমূহ পূৰ্বৰ সময়তে প্ৰকাশ পাব,ধন্যবাদ।