আজিহে মোৰ মনটো অলপ পাতল লাগিছে ছাৰ , দোষীয়ে উপযুক্ত শাস্তি পালে , আপোনাৰ সহায়ৰ অবিহনে ই সম্ভৱ নহলেহেঁতেন , মিতালি আৰু শেৱালিৰ আত্মায়ো শান্তি পালে , পল্লৱৰ নিচিনা খাকী পোচাক পৰিধান কৰা প্ৰতিজন ব্যক্তিয়েই উচিত শিক্ষা পালে , ( Assamese Storyboard )
: তোমাক যে কি বুলি ধন্যবাদ জনাম , তোমাৰ অক্লান্ত পৰিশ্ৰমৰ বাবেই আজি দোষীয়ে উপযুক্ত শাস্তি পালে ,
: ছাৰ কাইলৈ মই যামগৈ...., মোৰ দায়িত্ব শেষ , ছমাহৰ বাবেহে মই সুন্দৰপুৰলৈ আহিছিলো ,
: ধেমালি কৰিছা কিয়...?
: ধেমালি নাই কৰা ছাৰ , মই সঁচাকৈ কৈছোঁ । আজি ৰাতিৰ ভাতসাঁজ সকলোৱে মোৰ কোৱাটাৰতে খাব , আপুনি সকলোকে কথাটো কৈ দিব , মই আহিছোঁ ছাৰ , বৰ ভাগৰ লাগিছে ।
খৰখেদাকৈ মাধুৰী থানাৰ পৰা ওলাই গল , কোৱাটাৰৰ গেটখন খুলি বৰ দুখ মনেৰে ভিতৰলৈ সোমাই গল , চাওঁতে চাওঁতে চকুৰ আগতে ছয়মাহ পাৰ হৈ গল , অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে আপোন হৈ পৰিছিল সকলো , কাপোৰযোৰ সলাই অলপ ফ্ৰেচ হৈ চাহকাপ খাই আৰামী চকীখনতে বহি চকুহাল জপাই ভৰি দুটা দীঘলকৈ মেলি দিলে , কিছুসময়ৰ পাছত চকীখন লৰিবলৈ ধৰিলে , মাধুৰীয়ে চকুহাল মেলি চালে নাই কোনো নাই , তেনেতে কেৰেক কেৰেক কৰি দুৱাৰখন বন্ধ হৈ গল , মাধুৰীৰ সমুখত থিয় দিলে দুটা ছায়ামূৰ্তি......... ধন্যবাদ মেডাম , আপুনি কথা দি কথা ৰাখিলে , পল্লৱ , মৃণাল আৰু ৰাজুক ফাঁচী দিয়া কথাটো শুনি মই বহুত সুখী , এতিয়া আৰু সুন্দৰপুৰত কোনেও নাৰীক ভোগৰ সামগ্ৰীৰ দৰে ব্যৱহাৰ নকৰে , আজিহে মোৰ আত্মাই শান্তি পাইছে , আজিৰ পৰা আৰু আপোনাক কেতিয়াও আমনি নকৰোঁ..... আমি মুক্ত , কথাষাৰ কৈ ছায়ামূৰ্তি দুটা অদৃশ্য হৈ গৈছিল আৰু খিৰিকীৰ গ্লাছখন ভাঙি কিবা এটা বৰ বেগেৰে বাহিৰলৈ ওলাই গৈছিল , ভূত ভগৱান এইবোৰৰ ওপৰত বিশ্বাস নথকা মাধুৰী আত্মাৰ অৱস্থিতিৰ কথা ভাবি আচৰিত হৈছিল , মাধুৰীয়ে উপলব্ধি কৰিছিল আত্মা অক্ষয় অবিনাশী মিতালি আৰু নৱই তাৰ প্ৰমাণ , কথাবোৰ ভাবি বহি থাকোঁতেই কলিং বেলটো বজা শুনি মাধুৰী লাহেকৈ উঠি গৈ দুৱাৰখন খুলি দিলে , ...... তিদীপ আহিলা..., মুৰ্গী কত..?
: ইয়াত কাটিবলৈ অসুবিধা হব বুলিয়েই দোকানতে কটাই আনিছোঁ ।
: ভালেই কৰিলা...., আহাঁ..! বহা... মই চাহ কৰোগৈ....
: চাহ নালাগে মেডাম...., খাই আহিছোঁ ।
: তিদীপ মেডামৰ সলনি বাইদেউ বুলি মাতিব নোৱাৰি নে.... এইখন মোৰ ঘৰ হয় থানা নহয়...!
: ঠিক আছে মেডাম...!
: আকৌ মেডাম...?
: sorry বাইদেউ..., তিদীপে বেগটো খুচৰি উপহাৰৰ টোপোলা এটা মাধুৰীলৈ আগবঢ়াই দিলে, ......বাইদেউ এইটো লওঁক , আপোনালৈ কিবা এটা আনিছোঁ ।
: এইবোৰ কিয় আনিব লাগে নো মই মোৰ Birthday পতা নাই নহয় , কাইলৈ যামগৈ সেয়ে সকলোৱে একেলগে এসাঁজ খাম বুলি ভাবিহে তোমালোকক মাতিছোঁ ।
: আপুনি খুলি চাওক বৰ বিশেষ একো অনা নাই !
উপহাৰ পেকেতটো খুলি চালে মাধুৰীয়ে , পুলিচৰ পোছাকত মাধুৰীৰ এখন ফটো , .......বৰ ধুনীয়া হৈছে ফটোখন , কোনে আৰ্ট কৰিছিল ।
: মই নিজেই আঁকিছোঁ বাইদেউ....
: ধন্যবাদ তিদীপ , ইমান সুন্দৰ উপহাৰ এটা আগবঢ়োৱাৰ বাবে , এইটো মোৰ কৰ্মজীৱনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উপহাৰ , তুমি এইবোৰ কৰিবলৈ কেতিয়া সময় পোৱা ,
: ডিউটি পৰা গৈ এইবোৰকে কৰি থাকোঁ ,
: good , বৰ সুন্দৰ প্ৰতিভা । চেষ্টা অব্যাহত ৰাখিবা । এতিয়া তুমি বহা মই পাকঘৰলৈ যাওঁ....
: নালাগে বাইদেউ , আপুনি অলপ আৰাম কৰক মই পাকঘৰলৈ যাওঁ....,
: তুমি কিয় ৰান্ধিবা , তুমি আজি আলহী ,
: একো নহয় বাইদেউ , আপুনি মোক বস্তুবোৰ দেখুৱাই দিয়ক ময়ে ৰান্ধিম ,
: ঠিক আছে বলা , দুয়ো মিলি ৰান্ধোঁগৈ ।
দুয়ো পাকঘৰলৈ সোমাই গল , বিধে বিধে ব্যঞ্জন ৰান্ধিলে তিদীপে , কলিংবেলটো বজা শুনি মাধুৰী বাহিৰলৈ ওলাই আহি দুৱাৰখন খুলি দিলে..... ছাৰ আহিলে , শইকীয়া , ৰত্নাকৰ আহিলা , বহা , কেওত নাই অহা নেকি....!
: আহিছে মেডাম , কিবা এটা আনিবৰ বাবে দোকান এখনত সোমাইছে , শইকীয়াই মাত লগালে ।
: ঠিক আছে আপোনালোক বহকচোন , মই চাহ কৰোগৈ ।
: মাধুৰী এইটো লোৱাচোন....! সৰু কিবা এটা দিছোঁ সুন্দৰপুৰৰ স্মৃতি ..... বহাৰ পৰা উঠি খাৰঘৰীয়াই উপহাৰটো আগবঢ়াই দিলে মাধুৰিলৈ ( Assamese Storyboard )
: ধন্যবাদ ছাৰ , এইবোৰ কিয় আনিব লাগে নো...!
: তোমাৰ সাহসিকতা আৰু কৰ্তব্য নিষ্ঠা দেখি মই সঁচাই আপ্লুত হৈছোঁ মাধুৰী , সেয়ে নটৰাজৰ মূৰ্তি এভাগকে তোমালৈ লৈ আহিলোঁ ।
: ঠিক আছে মই চাহ কৰোগৈ
মাধুৰী ভিতৰলৈ সোমাই যোৱাৰ পাছতেই কেওত দুৱাৰখন খুলি সোমাই আহিল , ..... ছাৰ সঁফুৰা এখনকে লৈ আহিলোঁ মেডামমলৈ...,
: ভালেই কৰিলা , বহা , মাধুৰীয়ে চাহ কৰিব গৈছে , মাধুৰী কেওত পালেহি , তেওঁলৈয়ো চাহ লৈ আনিবা । ....খাৰঘৰীয়াই চিঞৰি কলে মাধুৰীক ।
চাহ খাই সকলোৱে কথা পতাত ব্যস্ত হৈ পৰিল , তেনেতে তিদীপ ওলাই আহিল...... বাইদেউ সকলো আইটেম ৰেডী হৈ গল , মাধুৰীয়ে ঘড়ীটোলৈ চালে দহ বাজি পোন্ধৰ মিনিট পাৰ হৈ গল , তিদীপ মই গৈছোঁ তুমি ভাতকেইটা বাহাগৈ.... মাধুৰী সোমাই যাব খোজোঁতেই কেওতে সঁফুৰাখন মাধুৰীৰ হাতত দিলে ,
: ধন্যবাদ ৰত্নাকৰ , কিন্ত মই বেয়া পাইছোঁ আপোনালোকক এইবোৰ কিয় আনিব লাগেনো..!বাৰু মই ভাত ৰেডী কৰোঁ আপোনালোকে হাতমুখ ধুই লওঁক ......, হাঁহি ধেমালিৰ মাজেৰে ভাত পানী খাই সকলো ঘৰাঘৰী গ'ল.....। মাধুৰীয়ে নিজৰ বয়-বস্তুবোৰ বেগত সামৰি ললে , আৰু বিচনাত পৰি দিলে । ইকাটি সিকাটি কৰি থাকোঁতেই ৰাতি পুৱাল , গাড়ীখন আহি পদূলিত ৰ'ল...., ড্ৰাইভাৰজনেই বয় বস্তুবোৰ গাড়ীত তুলি দিলে , দুৱাৰখন জপাই মাধুৰী গাড়ীত বহিল , খবৰটো চুবুৰীত বিয়পি পৰাত ৰাতিপুৱাই থানাত ভীৰ কৰিলেহি , গাড়ীখন দেখি মানুহবোৰ আগুৱাই আহিল , সকলোৱে চকুত কেৱল চকুপানী , দুই এজনে হাতযোৰ কৰি সুন্দৰপুৰ থানা এৰি নাযাবৰ বাবে অনুৰোধ কৰিলে , মাধুৰীয়ে বৰ দুখ মনেৰে সকলোকে হাতযোৰ কৰি গাড়ীত উঠিল , ধূলি উৰুৱাই লাহে লাহে গাড়ীখন আগুৱাই গল .....
( সমাপ্ত )
( বেটুপাটত অসমৰ আৰক্ষীৰ এগৰাকী দক্ষ বিৰাংগনা - বিস্মিতা লেখক )
( Assamese Storyboard )
আমালৈ গল্প বা উপন্যাস প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আমাৰ মেইল আই দি আৰু ফেচবুক পেজৰ লিংক তলত উল্লেখ কৰা হল ।
আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page
আমাৰ মেইল আই ডিৰ লিংক - smj24.in@gmail.com
আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।
আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup
No comments:
Post a Comment