অভিজাত ঘৰৰ বোৱাৰী জনীৰ অত্মহত্যাৰ কাৰন কি ? Assamese Storyboard

ইতিমধ্যে নদীখনত বোৱাৰীজনীৰ সন্ধান অব্যাহত আছে | নদীৰ বাঢ়নী পানীয়ে তাইক কিমান দূৰ উটুৱাই নিছে সেয়া উদ্ধাৰ কৰাৰ পাছত হে গম পোৱা যাৱ  ( Assamese Storyboard ) | এন.ডি.আৰ.এফৰ এটা দ'লে তাইৰ উদ্ধাৰৰ বাবে দিনৰাতি লাগি আছে | 

দলংৰ ওপৰত গাৱ খনৰ মানুহৰে ভৰি পৰিছে | 

তেনেতে চিঞৰ বাখৰ লাগিল | " ঐ পাইছে ,সৌ নদীৰ বান্ধৰ কাষতে তাইৰ মৃতদেহ উপঙী আছে "

অৱশেষত তাইৰ মৃতদেহ উদ্ধাৰ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ল | 

         সোনাৰী গাওঁ খনৰ বোৱাৰী অৰুনাই আত্মাহত্যা কৰিলে | কিন্তু কিয় ? 

গাৱঁ খনৰ ভিতৰত চহকী ব্যক্তি বেংক মেনেজাৰ নিৰ্বান চলিহাৰ পত্নী অৰুনা | এখন আভিজাত্য ঘৰৰ বোৱাৰী তাই | ঘৰৰ সন্মতিত এদিন নিৰ্বানৰ সৈতে বিবাহ পাশত আবদ্ধ হৈছিল তাই | সিহতৰ সংসাৰ খনত আহিছিল  " কাজল " নামৰ এজনী মৰম লগা ছোৱালী | কাজলক লৈ নিৰ্বান আৰু অৰুনাৰ এখন সুখৰ সংসাৰ | লাহে লাহে কাজল ডাঙৰ হ'ল |স্কুলত দিলে তাইক |

    কৰ্ত্তব্যৰ পৰা আহি সদায় নিৰ্বানে কাজলক পঢ়াই | তাইৰ লগত উমলে | কিন্তু তেনেতে নিৰ্বানৰ ট্রেন্সফাৰৰ নিৰ্দেশ আহিল | নিৰ্বানে ডিব্রুগড়লৈ বুলি ট্রেন্সফাৰ হ'ল | সি ভাৱিলে যিহেতু কাজলক ইয়াতে স্কুলত দিয়া গ'ল গতিকে সি আৰু অৰুনা হতক ডিব্রুগড় লৈ নাযায় | সিহত ইয়াতে থাকিব সি মাহৰ মূৰত এদিন ঘৰত আহিব | 

কালি ৰাতিপুৱাঁই  সি ডিব্রুগড় যাব | লগত সি পলক লৈ ঘৰত আহিল | 

- অৰুনা , অকমান ওলাই আহাছোন |

নিৰ্বানৰ মাতত অৰুনা বাহিৰত ওলাই আহিছিল | নিৰ্বানৰ লগত এজন ল'ৰাক দেখিছিল তাই |

- অৰুনা এয়া পল |আমাৰ কাজলৰ স্কুলৰ শিক্ষক | কালিৰ পৰা সন্ধিয়া সন্ধিয়া পলে আমাৰ কাজলক টিউচন কৰিব |

অৰুনাই নিৰ্বানৰ কথা খিনি সমৰ্থন কৰিলে |

- দাদা তেতিয়া হ'লে মই আজি আহো হে |

- উম থিক আছে | কিন্তু তুমি কালিৰ পৰা আহিবা ,আৰু পইচাঁ পাতিৰ সমশ্যা হ'লে নবৌক কবা |

- উম থিক আছে |

বুলি কৈ পল গ'ল গৈ | 

- তাইক এতিয়া টিউচন নিদিয়া হ'লেওঁ হ'ল হেতেন |

অৰুনাই নিৰ্বান ক কৈছিল | 

- হব দিয়া একো নাই | দুখীয়া ঘৰৰ ল'ৰা | গতিকে দুটা পইচাঁ সি উপাৰ্জন কৰক | 

অৰুনাই আৰু নিৰ্বানৰ কথাত প্রতিবাদ নকৰিলে | ৰাতি ৰন্ধা বঢ়া কৰি খাই সিহত শুলে |

           নিৰ্বান যাৱলৈ ওলাল | সি দেখিছিল অৰুনাই কান্দিছিল | 

- ধেত,কিয় কান্দিছা ?

- তুমি খোৱা লোৱা সময় মতে কৰিবা | 

- হব কৰিম | আৰু তুমি চিন্তা নকৰিবা মই আহি থাকিম নহয় |

কথাখিনি কৈ সি গাড়ী ষ্টাৰ্ট দিলে | 

- অৰুনা, কাজলক অকমান মন কান দিবা |

কথাখিনি কৈ নিৰ্বান গ'লগৈ | 

আজি অৰুনাৰ মনটো উৰুঙা উৰুঙা লাগিল | যেন নিৰ্বান তাইৰ পৰা বহুত দূৰত গুছি গ'ল |এতিয়া তাই কাজলক লৈ থাকিব লাগিব এই মস্ত ঘৰখনত |

সন্ধিয়া সময়ত বাহিৰত কলিং বেলটো বজাত তাই দৰ্জাখন খুলি বাহিৰত ওলাই আহিল |

- নবৌ , মই হে পল |

- অ পল তুমি ? আহা আহা ভিতৰত আহা |

পল ভিতৰত সোমাই আহিল |

          তাই কাজলক পঢ়া টেবুলত বহাই দিলে | আৰু পলে পঢ়োৱা আৰম্ভ কৰিলে | অৰুনা পলৰ চাহৰ জোগাৰ কৰিব পাকঘৰত ব্যস্ত হ'ল |

এনেকে প্রতি সন্ধিয়া পলে কাজলক টিউচন কৰিবলৈ আহে |  

আজিওঁ পলে কাজলক টিউচন কৰিব আহিল | আৰু সি কাজলক পঢ়োৱাত ব্যস্ত | 

কিন্তু কি হ'ল জানো | নিৰ্বান যোৱাৰ পাছত তাইৰ মনটো একেবাৰে ভাল নালাগে | নিৰ্বানে ব্যস্ততাৰ বাবে এটা ফোন ও নকৰে | টকা - পইচাঁ ই জানো সকলো | মানুহৰ মনত মানসিক অশান্তি হোৱাৰ নিচিনা কষ্ট একো নাই |

      পলে অৰুনাক লক্ষ্য কৰিছিল | মানুহজনীৰ মুখত হাঁহি - স্ফুৰ্ত্তি নাই | যেন কিবা গোপন বিষাদত মগ্ন তাই | ইতিমধ্যে পল আৰু অৰুনা কিছু সহজ হৈছিল|

- নবৌ আপোনাক কথা এটা সোধো বেয়া পাব নেকি ?

পলৰ কথাত তাইৰ চকুৰ পতা বহল হৈছিল | তথাপি তাই সহজ ভাৱে সুধিছিল | কি কথা সুধিবা সোধা |

- মই লক্ষ্য কৰিছো ,আপুনি প্রতিটো মহূৰ্ত্ততে মন মাৰি থাকে কিয় ?

তাই আচৰিত হৈছিল | তাৰমানে পলে তাইক গোপনে গোপনে লক্ষ্য কৰি থাকে | 

- নাই এনে |

তাই সহজ ভাৱে তাক উত্তৰ দিছিল | 

- নাই নবৌ আপুনি কথা নুলাকাৱ | মই বুজি পাইছো আপোনাৰ হৃদয়ত যেন বহুত দুখ সোমাই আছে |

তাইৰ এইবাৰ খং উঠিল | কি দৰকাৰ,কি প্রয়োজন সি তাইক ইমান লক্ষ্য কৰিব |

- শুনা পল ,তোমাৰ দায়িত্ব হ'ল আমাৰ মাজনীক টিউচন কৰা | গতিকে মোৰ ব্যক্তিগত কথাত তুমি হস্তক্ষেপ কৰাটো নিবিচাৰো | 

তাইৰ কথাখিনিয়ে পলৰ হৃদয়ত আঘাত কৰিছিল | কি প্রয়োজন আছিল তাৰ ইমান লক্ষ্য কৰিব | সেইদিনা সি টিউচন শেষ কৰি ঘৰলৈ গ'ল |

        আজি দুদিন হ'ল পল টিউচনত অহা নাই | কিয় অহা নাই সি ! তাৰ অনুপস্থিতিত তাইৰ মনটো বেছি ৰিঙা ৰিঙা লাগিল | 

উম সেইদিনা তাই কৰা ব্যৱহাৰৰ কাৰনে চাগে সি অহী নাই | কিয় ক'লে তাই তাক তেনেকে | আচলতে সি তাইৰ মনটো বুজিছিল | সি চাগে তাইক বেয়া পাইছে | নাই যেনেকে নহওঁক তাই কালি তাৰ লগ কৰিব |

পিছদিনা ৰাতিপুৱাঁই তাই কাজলৰ স্কুলত গ'ল | তাইক স্কুল ৰ শ্রেণীকোঠাত থৈ তাই স্কুলৰ অফিচ ৰুমত গ'ল | কিন্তু অফিচ ৰুমত সি নাছিলে |

- এক্সকিউজ মি 

তাই স্কুল খনৰ অন্য এজন শিক্ষকক কৈছিল |

- হয় কওঁকচোন |

- মানে পল স্কুল ত অহা নাই নেকি ?

- অ পল দুদিন মান স্কুল ত অহা নাই | শুনিছো তাৰ হেনো বেমাৰ | 

তাই খৱৰটো শুনি পলৰ ঘৰৰ পৰিচয় লৈ পলক বিচাৰি ঘৰত ওলাল | ঘৰত সোমাই পলৰ মাকক লগপালে | আৰু তাইৰ পৰিচয় দিয়াৰ লগে লগে মাকে তাইক পলৰ কোঠাত লৈ গ'ল | পলে বিচনাখনত শুই আছিল | পলে অৰুনাক তেনে দেখি আচৰিত হৈছিল |

- নবৌ আপুনি ?

- কিয় , আচৰিত হ'লা যে ?

- নহয় মানে আপুনি আমাৰ নিচিনা এখন ঘৰত !

- হব বেছি কথা নকবা | বেমাৰ কেনে পালা ?

- অকমান ভালপাইছো |

- এয়া লোৱা ২০০০ টকা বেমাৰত খৰছ কৰিবা |

- কিন্তু মইটো যোৱা মাহৰ পইচাঁ লৈছো |

- হব এয়া তোমাৰ টিউচন ফিছ নহয়,এয়া মোৰ ফালৰ পৰা বেমাৰৰ কাৰনে দিছো | আৰু এইটো মোৰ ফোন নং প্রয়োজন হ'লে ফোন কৰিবা |

কথাখিনি কৈ অৰুনা গ'লগৈ | প্রবালৰ যে আজি লোভ বাঢ়িল | তাৰমানে অভাৱী জীৱনটোত কিছু সহায় হব | তাৰমনটো আনন্দত নাছি উঠিল | ( Assamese Storyboard ) 

সি পিছদিনাই আকৌ টিউচনত আহিলে | সি কাজলক পঢ়াই আছিল |

- পল 

- অ নবৌ কওঁক |

- আচলতে সেইদিনা তোমাক তেনেকে কৈ মই বেছি দুখী অনুভৱ কৰিছো | কিন্তু মই আজি সুখী তুমি যে মোৰ মনটোক বুজিছা | আজিলৈ মোৰ এই মনটো কোনেওঁ বুজি নাপালে জানা |

সি আচৰিত হৈছিল অৰুনাৰ আচৰনত | বুজিছিল সি তাইৰ মনৰ সংবাদ |

লাহে লাহে সিহতৰ মাজত ঘনিষ্ঠতা বাঢ়িল | ইজনে সিজনৰ লগত দিনৰ দিনটো মোবাইলতে কথা পাতি সময় কতাই | অৰুনাই আজি কালি নিৰ্বানৰ অভাৱ অনুভৱ কৰিব পাহৰি গ'ল | যেন এতিয়া হে তাইৰ আপোন মানুহ তাইৰ ওচৰ চাপিছে | 

সিহতৰ সম্পৰ্ক এতিয়া প্রেমলৈ ৰূপান্তৰিত হ'ল | একমিনিট নহ'লে তাই যে পাগল হৈ যায় |কিমান যে কথা সিহতৰ ফোনত |

     আজি সন্ধিয়া মোমায়েক আহি কাজলক লৈ গ'ল | কিন্তু তাৰ কিছু সময় পাছতে পল টিউচনত আহিল | সি সিহতৰ ঘৰত সোমোৱাৰ লগে লগে বাহিৰত দবাপিতা বৰষুণ | 

- পল আজি কাজল নাই | মোমায়েকৰ ঘৰত গ'ল |

সি যে মনে মনে ভালে পালে | সি তাইক দেখাই এনে যাৱলৈ লোৱা অভিনয় কৰিলে |

- মই তেন্তে আহো |

তাই লগে লগে তাৰ হাত খনত জোৰকৈ ধৰিলে |

- ক'ত যোৱা ? এনেকুৱা এটা মধুৰ সন্ধিয়া আকৌ জানো কেতিয়াবা পাবা ?

তাইৰ ইংগিত পাই তাৰ মনটো নাছি উঠিছিল | সেই সন্ধিয়া নামি আহিছিল তাইৰ জীৱনৰ ডাঙৰ ভুল,ডাঙৰ অপৰাধ | সেই সন্ধিয়াই তাই পলক সকলো সপি দিছিল | আৰু এজন কামাতুৰৰ দৰে উপভোগ কৰিছিলে পলে | সেই সন্ধিয়া বলিয়া যৌৱনৰ বাত পাগলৰ দৰে হৈছিল তাই | পাহৰি গৈছিল তাই যে নিৰ্বান চলিহাৰ পত্নী | এখন আভিজাত্য ঘৰৰ বোৱাৰী |

       পিছদিনা তাইৰ মনটোৱে আকৌ বিচাৰিছিল তাক | তাই তাক ফোন কৰিছিল | 

- পল কত আছা তুমি ?

- মই অকমান ওলাই আহিছো |

- তুমি মোৰ ওচৰত নাহা নেকি ? 

- যাম অকমান দেৰি হব |

সি ফোনটো কাতিছিল | এতিয়া পলৰ পকেটত পইচাঁৰ অভাৱ নাই | কাৰন তাৰ প্রতটো অভাৱৰ দায়িত্ব এতিয়া অৰুনাই লয় |

তাক তাৰ লগৰ ল'ৰা কেইটা মানে লগ পালে |

- হাৰে পল কি খৱৰ তোৰ ?

- ভাল ভাল তহতৰ ?

লগৰীয়া বোৰৰ লগত সি বহুদিনৰ মূৰত লগ হ'ল | আৰু সিহতে প্রস্তাৱ দিলে পাৰ্টিৰ | আৰু কথামতে কাম | সিহতে গোটেইবোৰ লগ হৈ পাৰ্টি কৰিলে | পল গোলাপী নিচাত মাতাল হ'ল | 

আৰু পলৰ মোবাইলটো লগৰ এজনে খোচৰিলে | লগে লগে সিহতে অৰুনাৰ উলংগ দেহৰ ভিডিঅ' এটা পাই গ'ল |

হয় কালি সন্ধিয়া সি অৰুনাক ব্লেক মেইলিং কৰাৰ উদ্দেশ্যৰে তাই গম নোপোৱাকৈ সি তাৰ মোবাইলৰে ভিডিঅ' কৰি থৈছিল | আৰু তাৰ লগৰীয়া বোৰে তাৰ নিচাৰ সুযোগতে ভিডিঅ'টো সিহতৰ মোবাইলে মোবাইলে লৈ ল'লে | সি কিন্তু এইবোৰ একো ধৰিব নোৱাৰিলে | 

পিছদিনা খন তাই কাজলক স্কুলত থৈ ঘৰলে উভতি আহোতে সিহতৰ চ'কত ডেকা ল'ৰাবোৰে আড্ডা মাৰি আছিলে | সিহতে তাইক দেখাৰ লগে লগে জোকাৱ ল'লে |

- ঐ আহিছে আহিছে তামাম বে | আমাক এবাৰ সুযোগ দিলে ভাল হয় |

কথা খিনি শুনি তাইৰ খং উঠিল | যি কেইটা ল'ৰাই তাইক দেখিলে আগতে মূৰ টুলি কথা কোৱা নাছিল | সেই ল'ৰাই আজি তাইক জোকাইছে কিয় ! পলে কিবা ক'লে নেকি ! নাই নাই সি কিয় কব | সি তাইক ভালপায় | তেনেহ'লে কিয় এনে ব্যৱহাৰ |

তাইৰ কাষেৰে অহা কলেজৰ ছোৱালী কেইটাই তাইক দেখি মুখত দুপাট্রাৰে ধাকি হাঁহিৱ ধৰিলে |

তাই আচৰিত | কি হ'ল আজি | নে তাইৰ মুখত কিবা ,,,নাই তাই গৈ গ্লাছত নিজক চাৱ |

তেনেতে তাইৰ ফোনটো বাজি উঠিল  |

হাৰে নিৰ্বানে আজি এই সময়ত ফোন কৰিছে যে | কিবা অঘটন হ'ল নেকি ! তাই তাই ভয় ভয় কৈ ফোনটো ৰিচিভ কৰিলে |

- হেল্ল'

- অৰুনা তোমাক বহুত ধন্যবাদ | 

তাই আচৰিত হ'ল , কি হ'ল মানুহবোৰৰ আজি | 

- কিহৰ ধন্যবাদ ?

- মোক বিশ্বাস ঘাটকতা কৰা,মোৰ সন্মান হানি কৰাৰ বাবে |

কি কৈছে নিৰ্বানে |

- মানে ?

- আজিৰ পৰা তুমি মোৰ পত্নী নহয় | তোমাৰ হোৱাটচ্ আপত মই কিবা এটা দিছো চোৱা | তুমি যে ইমান চৰিত্রহীন মই জনা নাছিলো |

সি ফোনটো কাতি দিলে | চৰিত্রহীন ! তাৰমানে নিৰ্বানে কিবা গম পালে নেকি ?তাইৰ হৃদস্পন্দন বাঢ়িল |

তাই তাইৰ হোৱাটচ্ আপ খুলিলে | আৰু নিৰ্বানৰ নাম্বাৰটো চোৱাৰ লগে লগে তাইৰ মূৰটো আছান্দ্রাই কৰিব ধৰিলে |

      কি দেখিছে তাই এইবোৰ | তাইৰ উলংগ দেহ,,,,,তাৰমানে ! নাই নাই তাই আৰু জীয়াই নাথাকে,পলে তাইক ইমান ডাঙৰ বিশ্বাস ঘাটকতা কৰিব বুলি ভৱা নাছিলে | তাই তাইৰ ভুল বুজি পালে |

       তাই দৌৰিছে দিচাং নৈৰ ঘাটলৈ | পাছলৈ ঘূৰি চোৱা নাই তাই | পাহৰি গ'ল কাজলৰ কথা | দলং পাই তাই জীৱনৰ কথা চিন্তা নকৰি জাপ দিলে | মৃত্যুৰে ধাকিলে লজ্জা | মৃত্যু হ'ল এজনী বোৱাৰীৰ |

কিছুমান নভৱা চিন্তাকৈ বিচৰা সুখে  মানুহক মৃত্যু মুখলৈ ঠেলি দিয়ে | 

অৰুনাৰ মৃত্যুই তাকে বুজালে ,তাইৰ কাৰনে এজনী সন্তান মাতৃ হীনা হ'ল ,এজন মানুহৰ সন্মান হানি হ'ল |||

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত ( Assamese Storyboard ) কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page