কেনেদৰে হৈছিল দুয়োৰে মিলন ? Storyboard

অনুৰ কাৰণে উপযুক্ত দৰা বিচাৰোঁতে বিচাৰোঁতে মাক-দেউতাকৰ এদিন মৃত্যু হৈছিল।....... অকলশৰীয়া কৈ জীৱনটো জীয়াই থাকাটো কিমান বিৰক্তিকৰ..... আৰু এসময়ত তাই বিক্ৰমক লগ পাইছিল যদিও সি তাইতকৈ দহবছৰ  ডাঙৰ আছিল। ....যিহেতু বিক্ৰমেও এজনী উপযুক্ত ছোৱালী বিচাৰি আছিল।আৰু দুয়োৰে মিলন কাহিনী আছিল থিক এনেদৰে।.....( Storyboard )

এতিয়া তোৰ চুলিও পকিল আৰু  কিমান সময় অপেক্ষা কৰাবি মোক। তোৰ বিয়াৰ কাৰণে অনু।... মাহীয়েকে অনুক খঙেৰে কোৱা দি ক'লে।

মাহী... কিছুমান বস্তু নিজৰ হাতত নাথাকে।চাদি ডট কমৰ বিবাহ বিৱৰণত মোৰ সকলো বিৱৰণ দিয়া আছে...আৰু আপুনিও টো চেষ্টা কৰি আছে, একোতো সুসংবাদ আনিব পৰা নাই....যেতিয়া লৈকে সময় নাহে  অপেক্ষা কৰিবই লাগিব... অনুৱে খঙেৰে ক'লে।

 নাজানো....সেই সময় কেতিয়া আহিব তেতিয়ালৈকে, মই চিৰ দিনৰ বাবে ওপৰলৈ যোৱা সময় নাহে যাতে....।

কেতিয়ালৈকে তোৰ মহাই মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰিব।মোৰ... তোৰ লগত থাকোঁতে সেইফালে মহাই বেলেগক পাই গ'লে তাত ও মই অকলে থাকিব লাগিব।... মাহীয়ে ধেমালি কৰি ক'লে।

মাহী আপোনাৰ কাৰণে মোৰ জীৱন ধ্বংস কৰিবলৈ কিয় বিচাৰি আছে।...যদি সোনকাল কৰোঁতে অপ্ৰয়োজনীয় মানুহ গ্ৰহণ কৰি লঁও ,তেতিয়া কি হ'ব।... তুমিটো নিজক বচাই ওপৰলৈ যাবাগৈ ইয়াত মই ফঁচি যাম। বাহ ভাই বাহ.....অনুৱে ধেমালি কৰি ক'লে।

ঠিক আছে, সন্ধিয়া সোনকালে অফিচৰ পৰা আহিবি...খানা খাবলৈ বাহিৰলৈ যাম।.....

অলপ বাহিৰত ঘূৰি আহিম এইকেইদিন ঘৰতে থাকি থাকি  বহুত ব'ৰ হৈ আছো। মাহীয়েকে তাইক ঠেলি খুটিয়াই ধেমালি সুৰেৰে ক'লে।

মাহী তুমি নিজৰহে জোৰা লগোৱা ধান্দাত নাইটো... মই তোমাৰ লগত নাযাও দেই..... মোৰ তোমাৰ ওপৰত একো বিশ্বাস নাই বুলি ধেমালি কৰি..... অনুৱে নিজৰ স্কুটী উলিয়াই অফিচলৈ গুচি যায় ।

২৫ বছৰ বয়সতে অনু অনাথ হৈ গৈছিল।

তাই মাক-দেউতাকে তাইৰ বিয়াৰ দায়িত্ব  পূৰ্ণিমা মাহীক দি তাইৰ বিয়াৰ সপোন লগতে লৈ পৃথিৱীৰ পৰা গুচি গ'ল।......

পূৰ্ণিমা আৰু অনু এজনী আনজনীৰ লগৰি  হৈ গৈছিল। কাৰণ পূৰ্ণিমাৰ স্বামী সেনা অধিকাৰী আছিল আৰু এখন যুদ্ধত শ্বাহিদ হৈ গৈছিল......। তেওঁৰ পেঞ্চনেৰে বহুত আৰামত জীৱনটো চলি আছিল। ....

অনু এটা বহুজাতিক কোম্পানীৰ এটা ডাঙৰ পদবীত আছিল।..তেওঁলোক দুয়োৰে একো  অভাৱ নাছিল কিন্তু....পূৰ্ণিমায়ে বিচাৰিছিল যে সোনকালে অনুৰ বিয়া খন যাতে হৈ যায় আৰু নিশ্চিত হৈ তেওঁ জীৱন যাপন কৰিব পাৰে।বহুত ঠাইত কথা-বতৰা পতা হৈছিল কিন্তু কিয় জানো তাইৰ বাবে কোনো ধৰণৰ ভাল ল'ৰা পোৱা নাছিল।... আনহাতে, অনুৰ বয়স ৩৫ বছৰ হৈ গৈছিল আৰু সকলো থকাৰ পাছতো এজন জীৱন লগৰি অবিহনে তাই জীৱন অসম্পূৰ্ণ যেন লাগিছিল।...

সামগ্ৰিকভাৱে নিজৰ মাহীয়েকৰ সন্মুখত  মনত দুখ আছে বুলি তাই অনুভৱ কৰিবলৈ নিদিছিল।

আজি সন্ধিয়া ঠিক সময়তে ঘৰলৈ আহিছিল আৰু দুয়ো সাজিকাছি পূৰ্ণিমা মাহীৰ গাড়ীখন লৈ ওলাই গ'ল।..

তাই গাড়ী চলাই আছিল আৰু মাহীয়েকে তাইৰ কাষত বহি মিউজিক চিষ্টেমটো যি টি কৰি আছিল। কেতিয়াবা মাত বেছি আৰু কেতিয়াবা কম কৰি আছিল......।

 মাহী ....তুমি ভালদৰে বহি থাকা... তোমাৰ এনে কামৰ বাবে মই গাড়ী চলাবলৈ বহুত সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছো।....অনুৱে মাহীয়েকক বাধা দি ক'লে।...

তই নিজৰ কাম কৰ...আৰু মোক মোৰ কাম কৰিবলৈ দে.....। গাড়ী চলাব নাজান..... আৰু স্বামীক কি পৰামৰ্শ দিবি...। পূৰ্ণিমা মাহীয়ে গালি দি ক'লে।

কথাষাৰ কৈ হৈছিল হে,হঠাৎ দুৰ্ঘটনাটো ঘটিল... কেতিয়ানো এখন বাইক আহি গড়ীৰ সন্মূখত পৰি গ'ল । সেইটোও তাই তেতিয়াহে জানিলে যেতিয়া গাড়ীৰ তলৰ পৰা মাত আহিছিল যে, আই ঐ, মাৰি পেলালে ঐ.. ভৰি ভাঙি দিলে....।( Storyboard )

গাড়ী বন্ধ কৰি অনু আৰু তেওঁৰ মাহীয়েক বাহিৰলৈ খৰখেদাকৈ উলাই বাইক চালক জনক উঠাবলে চেষ্টা কৰা আগতেই মানুহজন উঠি অনু ফালে ঘূৰি চাই ক'লে...

ইমান ডাঙৰ ডাঙৰ চকু তাৰ পাছতো ভালদৰে দেখা নোপোৱা নি ? ....  নিজৰ হেলমেতটো খুলি অচিনাকি মানুহজনে চিঞৰি ক'লে।

ক্ষমা কৰিব দাদা.. এই বুঢ়ী মানুহজনীৰ কাৰণে ভালকে দেখা নাপালোঁ। .... কিবা দোষ পালে নি দাদা...অনুৱে ক্ষমা খুজি ক'লে।.......

অ' বিক্ৰম ... তুমি এইখন চহৰত যে.... পূৰ্ণিমাই ল'ৰাটো ফালে চাই ক'লে।

পূৰ্ণিমা নবৌ আপুনি.... নমস্কাৰ ভাল নে আপোনাৰ... এইখন আপোনাৰ গাড়ী নেকি...একো নাই মই ঠিকেই আছোঁ.... অকল বাইকখন পৰি গ'ল.....হ'ব একো দুখ নাই পোৱা মই... বিক্ৰমে হাত ভৰি জোকাৰি ক'লে।

পূৰ্ণিমা মাহীয়ে ক'লে সন্মুখত ৰেষ্টুৰেণ্ট আছে আহা কিবা এটা খাওঁ আৰু খাই থাকোঁতেই অলপ কথাও পাতোঁ।..... গাড়ীখন ৰেষ্টুৰেণ্টৰ সন্মুখত ৰখাই গুচি গ'ল।

 পূৰ্ণিমা আৰু বিক্ৰমে খোৱাৰ সময়ত অতীতৰ গভীৰতালৈ  সোমাই গৈছিল। পূৰ্ণিমাৰ স্বামীৰ সহায়ক হৈ থকা ৰজত বৰাৰ পুত্ৰ বিক্ৰম বহুত হিস্ত -পুষ্ট আৰু সেনাৰ কাপোৰ জোৰ তেওঁৰ ওপৰত বহুত ভাল লাগিছিল।

ৰজত বৰাই বহুবাৰ পূৰ্ণিমাক কৈছিল যে ইয়াৰ কাৰণে তুমি তোমাৰ দৰে এজনী ধুনীয়া পুতলা লৈ আনিবা।দুয়োতা পৰিয়ালৰ মাজতে খোব মিলামিচা আছিল আৰু ৱিকেণ্ডত তেওঁলোক প্ৰায়ে লগ হৈছিল। সেইবোৰৰ মাজতেই পূৰ্ণিমাৰ  স্বামী শ্বহীদ হৈছিল আৰু তাৰ পাছত তাই ঘৰ সলাব লগা হ'ল আৰু তাই আহি যোৰহাটত থাকিলে।বিক্ৰমৰো বদলি হৈছিল বহুত দূৰলৈ।

বিক্ৰম, তোমাৰ সন্তান ইয়াতে নে আন কোনো ঠাইত আছে বুলি পূৰ্ণিমাই অৱশেষত সুধিয়ে পেলালে....।

নহয় নবৌ .....মই এতিয়ালৈকে বিয়া পতা নাই।এই কাপোৰ জোৰে মোৰ প্ৰেমিকা আৰু এইয়াই মোৰ জীৱন।.... এতিয়া মোৰ বয়সো ৪৫ বছৰ হৈ গ'ল আৰু  মই এতিয়া বিয়াৰ আশাও বাদ দিলোঁ। বিক্ৰমে কবিসদৃশ মাতেৰে ক'লে।

মই যদি চেষ্টা কৰোঁ.... বৰা দাক দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতি ও পূৰ্ণ হৈ যাব... আৰু তোমাৰ কাৰণে এজনী ধুনীয়া জীৱন লগৰিও পাই যাম ।.... পূৰ্ণিমাই ক'লে।

নবৌ ....কোনে এতিয়ালৈকে মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকিব...। এতিয়াটো আৰু একো হ'ব নোৱাৰে ।... এতিয়া অৱসৰৰ সময় ও হৈ গ'ল... বিক্ৰমে মন মাৰি ক'লে।

চোৱা বিক্ৰম.... এতিয়াও সময় আছে । তোমাৰ ওচৰত চকু ফুৰাই ওচৰে পাজৰে চোৱা কিজানি কোনোবা পাই যোৱা আৰু কোনোবাই যদি তোমাৰ বাবে বাট চাই আছে।...... পূৰ্ণিমাই হাঁহি মাৰি ক'লে।

বয়সৰ লগত বুজা বুজি......।

অৱশেষত অনু আৰু বিক্ৰম বিয়াৰ বান্ধোনত বান্ধ খায় গ'ল ....  সিহঁতৰ কোনো কথাৰ আক্ষেপ নাছিল যে তাইৰ স্বামী  ১০বছৰ ডাঙৰ। সিহঁতৰ মাজতো বহুত মৰম আছিল.... আৰু বিক্ৰমে ও কেতিয়াও অনুভৱ কৰা নাছিল । কাৰণ অনু এগৰাকী ধুনীয়া আৰু বুজা ছোৱালী আছিল। সি গৌৰৱ কৰিছিল যে তাতকৈ বেছি বুজে তাৰ ....দহ বছৰৰ সৰু পত্নীয়ে ।

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

( Storyboard )

বিঃদ্ৰঃ আপোনালোকেও যদি কোনো গল্প আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ গল্প সমূহ আমাৰ ফেচবুক পেজত নতুবা SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত গল্প সমূহ প্ৰেৰকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপোনালোকে পোনোপটীয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup