এগৰাকী মোহময়ী নাৰীৰ খোপাটোৰ আঁৰৰ বেদনা : Storyboard

খিৰিকি খনৰে বাহিৰলৈ চাইছিলো | কুৱলীবোৰৰ মাজত প্রকৃতিয়ে লুকাভাকু খেলিছে | প্রকৃতিৰ অপৰূপৰ সৌন্দৰ্য্যৰ মাজত বিলীন হৈ গৈছো মই |( Storyboard )

ফেচবুকত বন্ধুত্ব হৈছিল লক্ষীমপুৰৰ প্রাৰ্থনা গুস্বামীৰ লগত | মোৰ গল্প পঢ়ি প্রাৰ্থনা মোৰ লগত ঘনিষ্ঠ হৈছিল | কিন্তু প্রাৰ্থনা আছিলে এজনী কনমানি ছোৱালী | বয়স মাত্র চৈধ্য বছৰ | কিন্তু তাইৰ ব্যৱহাৰে মোক আকৃষ্ট কৰিছিল | কাৰন অতিকৈ মৰম লগা তাই | লগতে তাইৰ কণ্ঠ | মোৰ তাইক নিজৰ ভন্টীৰ দৰে লাগিছিল | 

আজি সেয়েহে প্রাৰ্থনাৰ ঘৰলৈ ওলাইছো | তাইৰ নিমন্ত্রন ৰক্ষা কৰি | 

নাইট চুপাৰ খন গুৱাহাটীৰ পৰা আগবাঢ়িছিল | এটা সময়ত বাছখন জাগিৰোডত ৰ'ল | 

বাছখনত ভিতৰলৈ সোমায় আহিল এজনী মৰম ল'গা ছোৱালী | 

মোৰ ওচৰৰ চিটটো খালি আছিলে | সেয়েহে ভাৱিলো ছোৱালীজনী মোৰ কাষত বহা হ'লে ! অন্তত যাত্রাটো কৰি ভাল লাগিব |

         হয় ছোৱালীজনীয়ে মোৰ কাষৰ চিততে বহিলে | গাড়ীৰ ভিতৰৰ লাইটৰ পোহৰত মোৰ তাইৰ ধুনীয়াকৈ মৰম লগা খোপাটি চকুত পৰিল | বাহ কি মজা | ঘন চুলিৰে আবৃত্ত এটি খোপা | 

কিয় নাজানো ! চুলি দীঘল ছোৱালী মোৰ ভাল লাগে ,বহুত ভাল লাগে | 

     সঁচাই খোপাৰ সৈতে তাইক বৰ মৰম লাগিছে | তাই মোলৈ কেৰাহিকৈ চাইছিল | মই এটা মিঠা হাঁহি এৰিছিলো | কিন্তু নাই তাইৰ সহাৰি নেদেখিলো | 

গাড়ী খন চলি গৈ আছিল | মাজে মাজে তাইৰ মুখলৈ চাইছিলো | বৰ মৰম লগা ! লগতে তাইৰ সেই খোপাটো | এবাৰ চুই চাৱ পৰা হ'লে !

গাড়ী খন নিজান হৈ পৰিছিল | সকলোৱে চাগে নিজক লৈ ব্যস্ত হৈছিল | 

নিজৰে আমনি লাগিছিল | কাষত থকা জনী ও চাগে মোক পাত্তা নিদিয়ে |

মোবাইলত গান এটায়ে লগাওঁ ,,,,,

বুকু ভৰি আছে তোমালৈ মৰম

বুজানে নুবুজা তুমি

- এক মিনিট !

এয়া কি মোৰ কাষৰ চিতৰ খোপা বন্ধাজনীৰ কণ্ঠ

- হয় কওঁকচোন ,,,,,

- ক'ত যাৱ ?

ভাৱিছিলো কিবা বিশেষ কথা সুধিৱ নেকি !

- মই লক্ষীমপুৰ যাম | আপুনি ?

- মই ধেমাজী |

- উম,আপোনাৰ ঘৰ !

- হয়,ধেমাজিতে | কালি গুৱাহাটী আহিছিলো |চেমিনাৰ এখন আছিলে | আপোনাৰ ঘৰ ?

- মোৰ ঘৰ ৰঙিয়া ! পিছে আপোনাৰ নাম ?

- কৰিশ্মা দত্ত | আপোনাৰ ?

- ৰাগ ৰঞ্জন |

- ওৱাহ ! বৰ ধুনীয়া নাম , ৰাগ ৰঞ্জনৰ পাছত একো নাই নেকি ? 

- আছে আছে | কলিতা,,,,,,

অলপ অলপকৈ বহুত কথাই পাতিলো | কিছু সময় পাছত কৰিশ্মালৈ মন কৰিলো তাই টোপনিত |

বাৰে বাৰে তাইৰ মূৰটো তললৈ যায় তাই আকৌ উঠাই আনে | বেছেৰি ! মোৰ কান্ধখনতে তাইৰ মূৰটো থোৱা হেতেন | 

ধেত কি যে ভাৱিছো নহয় | কিয় থৱ তাই মোৰ কান্ধত মূৰ | 

কেতিয়া মোৰ টোপনি আহিল গমকে নাপালো | 

- ৰাগ

কাৰোবাৰ মাতত থতমত খালো | 

- অহ,টোপনি আহিছিল | 

- নাই একো নাই,আপোনাৰ যাত্রা শেষ,,,,,,

অ হয়টো মোৰ নামিবৰ হ'ল | মনটো সেমেকি উঠিল | তাইক যে এৰিবৰ মন যোৱা নাই |

- বেয়া নাপায় যদি আপোনাৰ ফোন নংটো দিব নেকি ?

- কিয় ?

- থিক আছে নালাগে | চৰি ,,,,,

হু ! যেন চেলিব্রেটি হে ,সাধাৰণ ফোন নং টো বিচাৰোতে প্রশ্ন কিয় ! যেন জীৱনটো হে বিচাৰিছো |মই বেগটো হাতত ল'লো | তাইৰ ফালে এবাৰ ও নোচোৱাকৈ গাড়ীৰ পৰা নামি আহিলো |

- ৰাগ একমিনিট,,,,,,

পাছলৈ চাই দেখিলো তাই ! মোলৈ কাগজৰ টুকুৰা এটা আগবঢ়াই দিলে |

- এইটো মোৰ ফোন নং | আপুনি বেছ অভিমানী | 

মোৰ মুখেৰে এটা হাঁহি নিগৰিল | 

- অভিমান মোৰ ভাল লাগে | আহো,,,,,

- কৰিশ্মা,,,,,,,,

- কি !

- আপোনাৰ ?

- মোৰ ?

- আপোনাৰ মানে,,,,

- কওঁক আকৌ,,,,,

- খোপাটো ভাল লাগিছে,,,

তাই মিছিকিয়া হাঁহি মাৰি ক'লে 

- ধন্যবাদ,,,

তাই বাছত উঠিবলৈ আগবাঢ়িল | পাছফালৰ মই মোৰ মোবাইলৰ কেমেৰাৰে তাইৰ সেই মৰম লগা খোপাৰ ধুনীয়া ফটো এখন আৱদ্ধ কৰিলো | বাহ ! কি অপূৰ্ব,,,,,,,,

এটা সময়ত গাড়ী খন আকৌ চলিল | তাই খিৰিকিৰে হাত জোকাৰি জোকাৰি গ'ল গৈ | মই ও প্রাৰ্থনাৰ ঘৰ অভিমুখে ৰাওঁনা  হ'লো |

লাহে লাহে আমি বহুকথাই ফোনত পাতো |সঁচা কথা কব লাগিলে মই তাইৰ প্রেমত পৰিছো | তাইৰ সেই মৰম লগা খোপাটিৰ |

- হেল্ল'

- কি কৰিছা,,,,,

- শুই আছো |তুমি ,,,,

- এটা গল্প লিখি আছো |

- বাহ,কি নাম ?

- খোপা বন্ধা ছোৱালী জনী |

- বাহ ! কাৰ বাবে ?

- তোমাৰ বাবে |

- কি ! কিন্তু মোৰ খোপাৰ কাহিনী তুমি নাজানা !  যি খোপা মোৰ হৃদয়ত বিষাদ সিছি দিছিল |( Storyboard )

- কি !

- মই বিবাহিতা |

মই এয়া কি শুনিছো বাৰু | তাই বিবাহিতা !

- শুনা 

মোৰ স্বামীৰ লগত মোৰ প্রেম বিবাহ আছিলে | আমি দুয়ো দুয়োকে বহুত ভালপাইছিলো | সুদীৰ্ঘ পাচবছৰ ভালপোৱাৰ পাছত আমি বিবাহ পাশত বান্ধ খাইছিলো |

মই মোৰ ছুলি খিনি সৰুৰ পৰাই বহু যত্নত ৰাখিছিলো | বৰ মৰম কৰিছিলো চুলি খিনি | ককাললৈ বৈ পৰা চুলি খিনি মানুহে দেখিলে থৰ লাগি চাই আছিল |

প্রথমতে আমাৰ সংসাৰ খন থিকে আছিলে | এদিনাখনৰ কথা,,,,,,,,

আমাৰ ঘৰত সম্পৰ্কীয় দেওঁৰ এজন আহিছিলে | মোৰ স্বামী ,দেওঁৰজন আৰু মই কথা পাতি আছিলো |

- নবৌ তোমাৰ ছুলি খিনি বহুত ভাল লাগে,লগতে তোমাৰ ধুনীয়া খোপাটো |

- ধন্যবাদ ভাইটী

সেয়াই আৰম্ভনি | মোৰ স্বামীয়ে যেন সেই প্রশংসা সহ্য কৰিৱ নোৱাৰিলে | তেওঁ মোক জোৰ দিব ল'লে,,,,,,

- কৰিশ্মা তুমি ছুলি খিনি চুটি কৰা |

- কি ! তুমি এইবোৰ কি কৈছা ?

- মই থিকে কৈছো | বিয়াৰ পাছত আৰু ডেকা ল'ৰা পাগল কৰিব নালাগে | 

- তুমি মোক,,,,,

- মই যি কৈছো তাকে কৰা |

তেওঁৰ কথাত মই বহুত কান্দিছিলো | কোনোবাই মোক প্রশংসা কৰিছে | তাতে তেওঁৰ কি হ'ল | ইমান যত্নৰে ৰখা ছুলি খিনি মই কেতিয়াওঁ চুটি কৰিব নোৱাৰো | তেওঁ ক'লে নহব | কাৰন নিজৰ দেহৰ ওপৰত নিজৰ হে অধিকাৰ থাকে | 

তৰ্ক-বিতৰ্কৰ মাজেৰে আমাৰ আগবাঢ়িছিল আমাৰ সংসাৰ | 

এদিনৰ কথা তেওঁৰ বন্ধু এজনৰ ভন্টীৰ বিয়াত গৈছিলো | লগত তেওঁ আছিল | এটা সময়ত আমি ৰভাতলিত সোমাইছিলো | বিয়াঘৰত আমাক বহিবলৈ দিয়া হৈছিল | তেনেতে তেওঁৰ বন্ধু পত্নী আমাৰ লগত চিনাকী হব আহিছিল | তেওঁ মোক চিনাকী কৰাই দিছিল -

- এইজনী মোৰ পত্নী |

বন্ধুপত্নীয়ে মোৰ ফালে চাই কৈছিল,,,,,

- বাহ বহুত ধুনীয়া দে আপুনি ,তাতে আপোনাৰ খোপাটো বেছ আকৰ্ষনীয়  | এতিয়াওঁ আপোনাৰ কাৰনে ডেকা ল'ৰা পাগল হব | সাৱধান,,,,,

সেয়াই আকৌ আৰম্ভনি | এইবাৰ যেন যুদ্ধৰ পৰিসমাপ্তিৰ কোনো ইংগিত নাই | বাৰে বাৰে তেওঁৰ এটাই কথা মই ছুলি চুটি কৰিব লাগে |

এদিনাখন ৰাতি মই শুই আছিলো | তেনেতে মই অনুভৱ কৰিছিলো মোৰ মূৰত কাৰোবাৰ হাতৰ পৰশ | মই হাতখনত থাপ মাৰি ধৰিছিলো | আৰু কোঠাৰ আন্ধাৰৰ মাজত দেখিছিলো মোৰ স্বামীৰ মুখখন | 

- তুমি ? কি কৰিছা !

- নাই,একো নাই ,,,,,

- সঁচা কথা কোৱা,,,,

তেওঁক লক্ষ্য কৰিছিলো,তেওঁ যেন মোৰ পৰা কিবা লুকাইছে | 

মই বিচনাৰ পৰা নামি কোঠাৰ লাইট জ্বলাই দিয়াৰ লগে লগে দেখিছিলো মোৰ ছুলি কিছুমান ৰুমৰ ভিতৰত পৰি আছে ! 

- তাৰমানে তুমি ?

তেওঁ মনে মনে আছিলে,,,,,,

- নামাতা কিয় !

- মানে মই তোমাক বেলেগে প্রশংসা কৰাটো নিবিচাৰো | সেইবাবে,,,,,,,

- সেইবাবে তুমি মোৰ ছুলি নিজে কাতি দিলা,তাক ও ৰাতিৰ আন্ধাৰত চোৰৰ দৰে | ছিঃছিঃ তোমাৰ দপে মানুহ এজন মোৰ স্বামী | নিজৰ পত্নীৰ সৌন্দৰ্য্য সহ্য কৰিব নোৱাৰা |

বহুত কান্দিছিলো সেইদিনা | পিছদিনা ৰাতিপুৱা উঠিয়ে ড্রেছিংৰ গ্লাছত ছুলিখিনি চাই মোৰ হৃদয় খনে কান্দি উঠিছিল | কিমান যতনৰ মাজত ৰখা ছুলি খিনি তেওঁ নষ্ট কৰি পেলাইছিল |

আৰু সেই দিনােি মই মাৰ ঘৰত গুছি আহিলো |

তেওঁ বহুদিন মোক নিবলৈ আহিলে মই যোৱা নাই | এতিয়া তেওঁ অনুশোচনাত দগ্ধ | তেওঁ মোক কালি ঘৰলৈ নিব আহিব | মই মোৰ ছুলি খিনি আগৰ দৰে আকৌ উজ্বলাই তুলিলো |

মানুহৰ দেহৰ অংগত বেলেগে অধিকাৰ খতোৱাটো এটা অপৰাধ |

মই ফোনটো কাতি দিছিলো ,দুচকুক বাধা দিব নোৱাৰিলো,

তুমি কিবা বুজিবা কৰিশ্মা,মই তোমাৰ সেই ধুনীয়া খোপাৰ প্রেমতে পৰিছিলো | কিন্তু তুমি আনৰ | 

বাহিৰৰ জোনাকৰ মাজত আন্ধাৰৰ খোপা এটা বিচাৰি ফুৰিলো,,,,,,,,,,,,,

                     তুমি সদায় সুখত থাকা কৰিশ্মা |||

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত ( Storyboard ) কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page