প্ৰতিজন দৰাই বিয়াৰ প্ৰথম নিশা অৰ্থাৎ ফুলশয্যাৰ নিশাৰ বাবে অপেক্ষা কৰে। সেইকাৰণে অমনেও সেই নিশাটোৰ বাবে অতি আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি আছিল। অমনে সেই নিশাটোৰ সপোনবোৰ সজাই আছিল আৰু বহুত সপোন চকুত ভাহি আছিল।( Best story )
আজি, মই কিছুমান এনেকুৱা প্ৰতিশ্ৰুতি কৰিব লাগিব যিবোৰৰ বাবে মই পৃথিৱীৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ স্বামী হৈ পৰো।কিছুমান কাব্যিক ৰচনা আৰু কিছুমান কবিতা লিখিছিল।চলচ্চিত্ৰৰ দুই চাৰিটা সংলাপো লিখিছিল।বিয়াৰ প্ৰথম ৰাতিটোত প্ৰতিজন দৰাৰ জীৱনৰ এটা নতুন আৰম্ভণি হয়। এই ৰাতিটোও অমনৰ বাবে এটা অকল্পনীয় ৰাতি। কালিলৈকে তাৰ ৪ টা বন্ধুৱে বিয়াৰ প্ৰথম নিশা কেনেকৈ উদযাপন কৰে তাৰ বিষয়ে তাক কৈ আছিল। আজি সি সম্পূৰ্ণ প্ৰস্তুতিত আছিল। মনটো ভয় ভয় লাগি আছিল আৰু নিজৰ পুৰুষত্বৰ ওপৰত বিশ্বাসও আছিল।পৰিস্থিতি যিয়েই নহওঁক, সিও এজন পুৰুষহে। কিন্তু সি প্ৰথমতে এজন বন্ধু , প্ৰকৃত প্ৰেমিক আৰু এজন আদৰ্শ স্বামী হ'ব বিচাৰিছিল। সেয়েহে সি যথেষ্ট পৰিমাণে প্ৰস্তুতি কৰিছিল।
সন্ধিয়া হৈছিল আৰু তেতিয়া আইতায়ে মাতিলে:- অমন, অ' অমন । অমন অহা লগে লগে আইতাকে ক'লে অমন তোক কিবা ক'ব লগা আছে। এনেকৈ কৈ আইতাকে ক'বলৈ আৰম্ভ কৰিলে। অমন,ঘৰত যদি আজি তোৰ ককা বা দেউতা জীয়াই থাকিল হয়, তেতিয়া তেওঁলোকে তোক বুজালে হয়।কিন্তু কি কৰিবি... ভগৱানৰ ইচ্ছা আৰু তোৰ মাৰৰ ওপৰত মোৰ অকমানো বিশ্বাস নাই। মই আচলতে আজি ৰাতিটোৰ বিষয়ে তোক ক'বলৈ আহিছোঁ। অমন- কি? আইতাকে ক'লে তইটো এনেকুৱা চেহেৰা কৰি দেখোৱাইছ যেন তই একোৱেই নাজান।আজি তোৰ বিয়াৰ ফুলশয্যাৰ নিশা। অমন- কিনো আইতা.....। আইতা- ধেই, মই তোৰ লগত যিটি কথা পাতিব অহা নাই। তইটো সেইবোৰৰ বিষয়ে বহুত ভালকৈ জানিবি মোতকৈ। আজি কালি সমাজখনেই এনেকুৱা, ল'ৰা-ছোৱালী জন্ম হৈয়ে জানে যে সি কেনেকৈ জন্ম হ'ল? আৰু তইটো ২৫ বছৰীয়া হৈ গলি। অমন -আইতা, মই সেইটো কোৱা নাছিলো। আইতা - আহ, এতিয়া ঠিক আছে।ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নাছিল, এইবোৰ বাদ দে এতিয়া মই কোৱা কথাবোৰ মনোযোগেৰে শুন। অমন ফুলশয্যাৰ নিশা মানে কি তাৰ বিষয়ে ক'বলৈ লৈছোঁ। অমনে লাজ কৰিবলৈ ধৰিলে। আইতাই ক'লে শুন অমন! ফুলশয্যাৰ নিশাৰ একমাত্ৰ অৰ্থ হৈছে স্ত্ৰী আৰু স্বামী মাজৰ বিশ্বাসৰ এডাল জৰী। যাতে তেওঁলোকে সদায় তাক ধৰি ৰাখে আৰু নিজৰ ভৱিষ্যত জীৱন সফল কৰে।যেতিয়ালৈকে এজনে আনজনক বিশ্বাস নকৰে তেতিয়ালৈকে জীৱনটো এটা চকাৰ গাড়ীৰ দৰে।আজি তই এটা সুযোগ পাইছ, ইয়াক বাদ নিদিবি।
এতিয়া... তই আজি... নিজৰ পত্নীৰ বিশ্বাস জিকিবলৈ চেষ্টা কৰ। মই যাও।।বিশ্বাস শব্দটো এতিয়া অমনৰ কাণত বিয়পি পৰিছিল। বন্ধুবোৰৰ কথাবোৰতকৈ আইতাৰ পৰামৰ্শ বহুত ভাল আছিল।সি নিজৰ মনৰ ভুল অনুভৱ কৰিছিল যে সি ফুলশয্যাৰ নিশাৰ অকল এটাই ভুল অৰ্থ বুজি আহিছে। এতিয়া আইতাৰ পৰামৰ্শৰ ওপৰত থিয় দিব লাগিব। এতিয়া সময়ো পাৰ হৈ গৈ আছিল। পাছফালৰ পৰা মাকৰ মাত আহিল। অমন, বোৱাৰীয়ে চাগে অপেক্ষা কৰি আছে। সোনকালে যা। এইটো কেনেকুৱা ল'ৰা, আজিও এলাহ কৰি আছে। এইয়া বাদাম ,কাজু খাই যা। তই অধিক শক্তি পাবি আৰু গাখীৰো খাই লবি, ঠিক আছে নে অমন। অমনে ভাবি আছিল যে আইতাই সচাই কয় যে "তোৰ মা একেবাৰে বিশ্বাসৰ যোগ্য নহয়।"আইতায়ে এটা ভাল কথা শিকাইছে আৰু মায়ে......( Best story )
অমনে লাহে লাহে নতুন গন্তব্য স্থানলৈ আগবাঢ়ি গৈ আছিল। পত্নী প্ৰিয়ায়ে ..... শান্ত হৈ এটা কোণত থিয় হৈ আছিল। অমন অহাৰ লগে লগে তাই তাক চাই লাহেকৈ হাঁহিলে। অমনে দৰ্জাখন মাৰিলে। কিন্তু মনতে ভাবি আছিল যে তাইক কি ক'ব। তেতিয়াই প্ৰিয়াই ক'লে আপুনি ভাগৰি গৈছে চাগে অলপ বহি দিয়ক। অমনে ক'লে প্ৰিয়া বিয়াৰ আগতে আমি কিমান কথা পাতিছিলো। কিন্তু আজি একো কবলেই, নাই চোন। তাই ক'লে হয় আজি বহুত বেলেগ বেলেগ লাগিছে।ফোনত কথা পতা আৰু বিয়াৰ পিছত এটা কোঠাত অকলে কথা পতা মাজত যথেষ্ট পাৰ্থক্য আছে, অমন । মই আপোনাক অমন বুলি মাতিব পাৰিম নে?যদি আপোনাৰ কোনো সমস্যা নাই। অমন- হয় মাতিবা মই কিয় বেয়া পাম।
এতিয়া কথা উলাই গৈ আছিল আৰু অমনে ক'বলে ধৰিলে যে প্ৰিয়া তোমাৰ মতে প্ৰেম কি? প্ৰিয়া - অমন মইটো প্ৰেমৰ বিষয়ে এতিয়াহে জানিছো । সেইকাৰণে মই বেছি নাজানো। অমনে এই উত্তৰটো আশা কৰা নাছিল। সি মনে মনে ভাবিব ধৰিলে হেই মই ভুল প্ৰশ্ন সুধি দিলোঁ। এতিয়া লাহে লাহে অমনে প্ৰিয়াৰ ওচৰত বহিল। অমনে এতিয়াও কি কম কি হ'ব ভাবিয়ে আছিল। অমনে এতিয়াও ভাবি আছে যে প্ৰিয়াৰ বিশ্বাস কেনেকৈ জিকিব ?অমনে আকৌ এটা উশাহ লৈ ক'লে :- প্ৰিয়া মই তোমাক বিশ্বাস কৰোঁ আৰু সদায় কৰিম। মই তোমাক সদায় সুখী ৰাখিম। মই তোমাক ভাল পাওঁ আৰু জীৱনৰ প্ৰতিটো আনন্দ তোমাক দিম। মই তোমাৰ সুখ দুখৰ সংগী হ'ম। তুমি তোমাৰ প্ৰতিটো সমস্যা মোক ক'ব পাৰা। মই তোমাৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো পদক্ষেপৰ সৈতে থিয় দিম।অৱশেষত, ক'লে যে প্ৰিয়া তুমিও মোক বিশ্বাস কৰিব লাগিব আৰু ইমানেই কৈ অমনে এটা দীঘলীয়া উশাহ ল'লে। অমনে এইবোৰ কথা কৈ বহুত আনন্দ অনুভৱ কৰিছিল আৰু ভাবিছিল যে প্ৰিয়ায়ে বুজি পালে চাগে
অমন এজন ভাল স্বামী আৰু সি সদায় তাইক সুখত ৰাখিব।প্ৰিয়া এজনী বুজা ছোৱালী। বহুত শান্ত মনেৰে অমনৰ কথা শুনি আছিল। তাৰ কথা শেষ হোৱাৰ পাছত তাই ক'লে -অমন মই জানো যে আপুনি বহুত ভাল মানুহ। কিন্তু আপুনি মোৰ এটা কথা শুনিব নেকি?
অমনে ক'লে :- কি?
প্ৰিয়া:- আপুনি আপোনাৰ ম'বাইলত পাছৱৰ্ড .....প্ৰিয়ায়ে ইমান কৈছিল হে , অমনে মাজতে কৈ উঠিল প্ৰিয়া, মই মোৰ মোবাইলত কেতিয়াও পাছৱৰ্ড নামাৰো আৰু তুমিও নামাৰিবা। অমন মই এইটো ক'ব বিচাৰিছিলো যে আপুনি আপোনাৰ মোবাইলত সদায় পাছৱৰ্ড লগাই ৰাখিব। অমনে সংকুচিত হৈ ক'লে তাৰ মানে আমি দুয়োজনে মোবাইলত সদায় পাছৱৰ্ড লগাই ৰাখিম। অমনে মনে মনে ভাবি আছিল যে প্ৰিয়ায়ে কিয় এনেকৈ ক'লে?প্ৰিয়াই তাইৰ মোবাইলত কিবা লুকুৱাব লাগিব চাগে সেইকাৰণে তাই এইটো কৈছে। সম্ভৱতঃ তাইৰ কোনোবা.......।
তেতিয়া অমনে ক'লে, "এনেকুৱা কিয়?" প্ৰিয়ায়ে তাৰ চেহেৰাটো ফালে চাই আছিল। তাই অমনক ক'লে- আপুনিও মোক বিশ্বাস কৰিব লাগিব। মোবাইলত পাছৱৰ্ড থকাৰ অৰ্থ এইটোও হয় যে আমাৰ সংগীৰ ওপৰত আমাৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস আছে যে তেওঁ কেতিয়াও ভুল নকৰে। অমনে নিজেই নিজৰ ওচৰত লজ্জিত হ'ল আৰু চকু তল কৰি দিলে আৰু প্ৰিয়াই লাহেকৈ হাঁহি মাৰি তাৰ পাছত তাই ক'লে, অমন এতিয়া আপোনাৰ নিশ্চয় মোৰ ওপৰত বিশ্বাস হয় গ'ল। কিন্তু মোৰ আপোনাৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস প্ৰথমৰ পৰাই আছিল।ইয়াত যদি আপোনাৰ আইতা আছে। মোৰো এগৰাকী আইতা আছে বুলি কৈ অমন আৰু প্ৰিয়াই জোৰেৰে হাঁহিলে আৰু এনেদৰে এটা চুমাৰ সৈতে অমন আৰু প্ৰিয়াৰ নতুন জীৱনৰ আৰম্ভণি মাজনিশা হৈ গৈছিল।
এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com
( Best story )
বিঃদ্ৰঃ আপোনালোকেও যদি কোনো গল্প আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ গল্প সমূহ আমাৰ ফেচবুক পেজত নতুবা SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত গল্প সমূহ প্ৰেৰকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।
আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page
দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page
No comments:
Post a Comment