কোনোমতে ৰুমলৈ আহি তাই বিচনাখনত বহি পৰিল । তাই নোৱাৰে ইমান আকুলতা আৰু সহিব নোৱাৰে ( Assamese love story ) । তাতকৈ অসহ্যকৰ যেতিয়া তাই এই আকুলতা খিনিক জোনাকৰ প্ৰেমৰ লগত ৰিজাব যায়, তেতিয়া এনে লাগে যেন বুকু ফাটি কলিজাটো তাইৰ ওলাই পৰিল । তাইৰ মন মগজুত এতিয়া মাথো বিনয়ে বিয়পি আছে তাৰমানে তাইৰ মনৰ পৰা লাহে লাহে জোনাকৰ ঠিকনা হেৰাব নেকি? নাই নাই তেনে হব দিব নোৱাৰে । কাৰণ জোনাক তাইৰ প্ৰথম প্ৰেম, প্ৰথম ভালপোৱা । মানুহে কয় সচা প্ৰেমৰ হেনো পৰাজয় নাই । সেয়ে তাই দাবী কৰে জোনাক তাইৰ আজীৱন তাইৰ । তাৰ নামত পিন্ধা শিৰৰ সেন্দুৰকণৰ অস্তিত্ব ই জীয়াই ৰাখিব । কিন্তু মুহূৰ্তবোৰৰ ওচৰত তাই হাৰি যাব ধৰিছে । বুকু ফাটি ওলাই আহিল তাইৰ কান্দোনৰ ৰোল ।তাই অসহায় হৈ পৰিল । সকলোফালে যেন তাই ভুল কৰিব গৈ আছে । মাক, দেউতাক, শাহুৱেক, জোনাকৰ ওচৰত ভুল কৰি চহৰলৈ ওলাই আহিল আৰু ইয়াতো যেন তাই নতুন ভুল এটা কৰিব গৈ আছে । আজি তাই ঘৰ এৰি অহা প্ৰায় দেৰ মাহ হল এবাৰো মাক, দেউতাক, শাহুৱেকৰ খবৰ লোৱা নাই, খবৰ লোৱা নাই জোনাকৰ । তাই নাজানে এয়া তাইৰ অভিমান নে কি??
ইতিমধ্যে নিশা যোৱাৰে পৰা প্ৰদীপ শয্যাগত হৈ পৰিল । অঞ্জলিয়ো মৌন হৈ পৰিল । আৰু জোনাক । দিনৰ দিনটো কোঠাৰ ভিতৰত সোমাই থাকে । প্ৰভাও যেন এটা শিলৰ মুৰ্তিহে । মাত বোল নকৰে । খোৱা বোৱাৰ কোনো থানথিত নাই । কেতিয়াবা জোনাকে বৰ আগ্ৰহেৰে মাকৰ ওচৰলৈ আহে দুই এটা কথা পাতিবলৈ কিন্তু সি ওচৰ পালেই তাই আতৰি যায় । যেতিয়া সি তাৰ কোঠাত সোমাই বুকুখন চিৰিংকৈ কোব মাৰে । সি থিৰেৰে থাকিব নোৱাৰা হৈ পৰে । আৰু যেতিয়া বুকুৰ অসহ্য বিষত বিচনাত পৰে দুচকুৰ পানীৰে তিতি যায় সিতানৰ গাৰু । এয়া সি কি কৰিলে । তাৰ নিজৰ স্বাৰ্থ সিদ্ধিৰ কাৰণ শেষ কৰি দিলে সি এখন ঘৰ । তাতকৈ ডাঙৰ কথাটো হল এজনী নিৰীহ ছোৱালীক সি বহুত কষ্ট দিলে । সি মাকৰ ওচৰলৈ আহিল । তাক দেখি মাক আতৰি যাব লওতে সি মাত লগালে -
মা..?? ( Assamese love story )
প্ৰভা ৰৈ গল!
-তুমি মোক বেয়া পাই আছা ন মা? কোৱা মই কি কৰিব লাগে? এতিয়াৰে পৰা মই সকলো তোমাৰ মতে কৰিম । মই বহুত কষ্টত আছো অ মা!
প্ৰভাই ঘুৰি চালে । জোনাকৰ দুচকুত দুটোপাল চকুলো । তাই আগবাঢ়ি গল আৰু নিশব্দে তাৰ দুধাৰিৰ চকুলো দুটোপাল মচি দি তাক বুকুৰ মাজলৈ নি কলে
-যা নিশিতাক উভতাই আনগৈ । আমাৰ সুখ শান্তি সকলো তাইৰ লগতে গৈছে অ বাবা । তাই আহিলে সকলো ঘূৰি আহিব ।
আজি বহুদিনৰ পাছত তাৰ বিষাদগ্ৰস্ত মনটো সজীৱ হৈ উঠিল । সি নতুনকৈ শক্তি পালে । কিমান ৰাতি যে সি উজাগৰে কটাইছিল কিন্তু আজি বিচনাত পৰা লগে লগে তাৰ ভাগৰুৱা দেহটো নিদ্ৰাদেৱীয়ে আকোৱালি ললে । পুৱা দুচকু মেলি দেখিলে তাৰ গাত ব্লেংকেত খন উৰুৱাই দিয়া আছে, আঠুৱীখন তৰি দিয়া আছে । তাৰ দুটি ওঠৰ মাজত এটি হাঁহি বিৰিঙি উঠিল । বুজিব বাকী নাথাকিল যে সি শোৱাৰ পিছত মাক আকৌ তাৰ ৰূমলৈ অহাৰ কথা ।
ক্ৰমশ
আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup
আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page
দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page
No comments:
Post a Comment