অভিজাত সমাজৰ এক কলংকিত অধ্যায় : Assamese story

আজি বতৰটোৰ আচৰিত পৰিবৰ্তন | দিনত ৰ'দ ,আবেলি নো বৰষুণ জাক কৰ পৰা আহি পালে ! বৰষুণ মানে বৰ ডাঙৰ বৰষুণ ( Assamese story )| একেবাৰে গাজনি,শিলাবৃষ্টি | এনেকুৱা বৰষুণ আহিলে অজান আশংকাত বকুখন কপি উঠে | কিন্তু কেতিয়াবা আবেলিৰ বৰষুণ জাক খুৱ ভাল লাগে | তিতিব মন যায় |

মই বাহিৰলৈ মানে বাৰাণ্ডালৈ ওলাই আহিলো,পাছে পাছে মোৰ পত্নী ৰেখা |

প্রানভৰি প্রত্যক্ষ কৰিছো চঞ্চলা বৰষুণ জাক| 

- বৰষুণৰ প্রেমত পৰিলা নেকি ?

পত্নীৰ প্রশ্নত মিচিকিয়া হাঁহি এটা মাৰি কলো,,,,,,

- বৰষুণৰ প্রেমত কোনে নপৰে ! বৰষুণৰ অনুভৱত মানুহৰ লগতে গছ-লতিকাই ও চঞ্চলা হয় |

তেওঁ মোৰ কান্ধত মূৰটো থৈ বৰষুণৰ অনুভৱী পৃথিৱীত যাত্রা কৰিলে |

তেনেতে মোৰ চকুত পৰিল আমাৰ চৌহদত এজনী কনমানি ছোৱালীয়ে বৰষুণত তিতি আছে | কিয় তিতিছে তাই তেনেকে ! কোন ছোৱালী সেইজনী ! মই তাইৰ কাষলৈ যাবলৈ ওলালো,,,,,,

পত্নীয়ে মোৰ হাতখনত খামোছি ধৰি কলে ,,,

- কত যোৱা ?

- সেই ছোৱালীজনী দেখিছা নে ! তাই এই প্রচণ্ড বৰষুণ জাকত কেনেকে তিতি আছে,,,

- হেই ! বাদ দিয়া কৰ ছোৱালী কি কথা,পাগলী ও হব পাৰে !

- ৰেখা ! পাগলী যদিহে হয় তাই জানো মানুহ নহয় ! 

- বাদ দিয়া না,মই তোমাক বৰষুণত তিতিব নিদিওঁ,যদি তোমাৰ বেমাৰ হয়,,,,,

মই ৰেখাৰ হাতখনৰ বান্ধোনৰ পৰা একপ্রকাৰ জোৰকৈ মুক্ত হৈ ছোৱালীজনীৰ কাষলৈ খোজ ল'লো |

- প্রবাল,তুমি উভতি আহা প্রবাল,,,,

ৰেখাৰ কথাত মই গুৰুত্ব নিদি আগুৱাই গ'লো | এজনী কনমানি ছোৱালী ,তাইৰ বয়স প্রায় দহ-বাৰ বছৰ মান হব | মই লাহে লাহে তাইৰ কাষলৈ আগবাঢ়িলো,,,,,

- ভন্টি,,,,,,

নাই তাইৰ মোৰ কথাত কোনো গুৰুত্ব নাই,মাত্র তাই মেঘাছন্না আকাশ খনলৈ চাই দুহাত মেলি প্রান ভৰি তিতিছে |

- তুমি বৰষুণত কিয় তিতি আছা,এই হেন বৰষুণ জাকত তিতাৰ পাছত তুমি বেমাৰক পৰিবা,,,,,

আচৰিত তাই আকাশৰ ফালে চাই চিঞৰি চিঞৰি মোৰ উত্তৰ দিলে,,,,

- নাই বেমাৰত নপৰো,মোৰ দেহৰ ডাঙৰ বেমাৰটিৰ বিজানু ধুই নিয়া বাবে হে তিতিছো| 

ডাঙৰ বেমাৰ,কি ডাঙৰ বেমাৰ ! বৰষুণত জানো বেমাৰৰ বিজানু নোহোৱা হয় |

- ভন্টি তোমাৰ কথাৰ অৰ্থ মই বুজা নাই,,,,

তাই এক ভয়ানক চাৱনিৰে মোৰ ফালে চালে,

- মই এচাম পুৰুষক ঘৃনা কৰো |বিশ্বাস নকৰো,,,,

কি ! কি কৈছে তাই,,,,

- কিন্তু কিয় !

- কাৰন এচাম পুৰুষে জন্তুতকৈ অধম হ'ল,প্রয়োজনত সিহতে নিজৰ জিয়াৰীকওঁ নিজৰ কামনাৰ সংগী কৰিব !

তাইৰ কথা কেইটা মোৰ কানত ঘৰ্ষন হ'ল |

- তুমি,,,,,,

- মই এজনী ধৰ্ষিতা,,,,

হে ভগৱান মই ক'ত আছো ! মই সচাঁকৈ এইখন পৃথিৱীতে আছো নে | এজনী কনমানি ছোৱালী ধৰ্ষিতা,,,,,,

- মোৰ অপবিত্র দেহটো বৰষুণৰ পানীত ধুইছো,,,,,,

ইয়াৰ ৰহস্য কি ! মই ছোৱালীজনীক মোৰ ঘৰলৈ লৈ আনিলো |

- ৰেখা,তুমি কৈছিলা এইজনী ছোৱালী পাগলী,নহয় তাই ধৰ্ষিতা হে,,,,,,

মই লক্ষ্য কৰিছিলো তাই কান্দিছিল,আৰু বৰষুণৰ পানীত তিতা কাৰনে থৰ্ থৰ্ কৈ কপিছিল |( Assamese story )

ৰেখাই তাইক কাপোৰ সলনি কৰিবলৈ দিলে,আৰু তাইৰ খোৱা ব্যৱস্থা কৰিলে,কিছু সময় পাছত তাইক মোৰ কাষলৈ লৈ আহিলো |

এক নিদাৰুন বাস্তৱ | 

- ভন্টি কি হ'ল মোক বুজাই কবা নে তুমি !

- কম,আপোনাক মোৰ সকলো কথাই কম |

মই এখন সাধাৰণ ঘৰৰ জিয়ৰী,ঘৰখনত মা,মই আৰু কনমানি ভাইটি,আমি সৰু থাকোতে আমাৰ দেউতাৰ এক দূৰাৰোগ্য ৰোগত মৃত্যু হৈছিল | মা হ'ল বেমাৰী ,,,,

কিছুদিন মায়ে ঘৰখন থিকে চলালে | কিন্তু মাৰ বেমাৰী দেহাটোলৈ চালে মোৰ বৰ দুখ লাগে,সেয়েহে মই পঢ়াপাতি সামৰি কাম কৰাৰ সিদ্ধান্ত গ্রহন কৰিলো | মাৰ আপত্তি সত্বেওঁ মাৰ কষ্ট নহক বুলি মই এই চহৰৰ এঘৰ মানুহৰ ঘৰত কাম কৰা ছোৱালী হিচাপে থাকিলো |

ঘৰখনত মানুহজন আৰু তেওঁৰ পত্নী | বাইদেউজনী এখন স্কুলৰ শিক্ষয়এী |আৰু মানুহজন এইচহৰৰ এজন প্রখ্যাত ব্যৱসায়ী |সময়বোৰ থিকে গৈছিল | এদিনাখন মই সিহতৰ ঘৰতে গাভৰু হ'লো |

কিছুদিন যোৱাৰ পাছত লক্ষ্য কৰিছিলো মানুহজনৰ চকুবোৰ মোৰ দেহৰ বিভিন্ন অংগত | মই ভাৱিছিলো হয়টো তেখেতে নিজৰ ছোৱালীৰ দৰে মোক লক্ষ্য কৰে |

আজিৰ কথা,,,,,,

- তুমি ওলাই নোযোৱা ?

মানুহজনীয়ে স্বামীক প্রশ্ন কৰিছিল |

- মোৰ আজি গাটো সিমান থিক নহয় ! তুমি যোৱা,,,,,

মানুহজনে পত্নীক কৈছিল |

- তৃষ্ণা ঐ তৃষ্ণা,,,,

- কওঁক বাইদেউ,,,,,,

- ছাৰৰ গা বেয়া ওলাই নাযায়,তই অকমান কেয়াৰ লবি ,,,,,

কথাখিনি কৈ মানুহজনী ওলাই গৈছিল |

কিছু সময় পাছত

- তৃষ্ণা ,,,,,,

- হয় ছাৰ,,,,

- একাপ ধুনীয়াকৈ চাহ বনোৱা,,,,

- হব ছাৰ,,,,,

মই একান্ত মনে পাকঘৰত সোমাই চাহ বনোৱাত ব্যস্ত হ'লো | তেনেতে অনুভৱ কৰিলো মোৰ কান্ধত কাৰোবাৰ কঠিন হাতৰ স্পৰ্ষ |মোৰ গোটেই দেহটো শিয়ৰি উঠিল |মই ভয় ভয় কৈ পাছলৈ চালো ,মানুহজনে মোৰ ফালে চাই এক অসভ্য হাঁহি এৰিছিল | মোৰ বকুখন কপিছিল,লাহে লাহে সেই কঠিন হাতদুখন মোৰ শৰীৰৰ বিভিন্ন অংগত অনুভৱ কৰিলো | সেই মূহুৰ্ত্তত লাজ ভয় সকলোৱে মোক আগছি ধৰিছিল |

- ছাৰ কি কৰিছে,,,,

- তৃষ্ণা আহা আমি ভিতৰৰ কোঠাত যাওঁ,,,

- কিন্তু

- কোনো কিন্তু নাই,,,,,

মই তাৰ পৰা পলাব চেষ্টা কৰিছিলো কিন্তু নোৱাৰিলো | সেই অসভ্য মানুহজনে মোক জোৰদাবস্তি ডাঙি লৈ গৈছিল |

এক বুজাৱ নোবাৰা ভয় লগা মূহুৰ্ত্ত | মানুহজনে লেপটপত মোক যি দেখাইছিল ,তাৰ পাছত আৰু মই জীৱনৰ আশা বাদ দিছিলো ,,,,,,,,,,,

হিংস্র জন্তুৰ দৰে এটা সময়ত মোৰ ওপৰত জপিয়াই পৰিল | কিছু সময় পাছত মই সংজ্ঞাহীন হৈ বিচনাতে পৰি ৰ'লো |

যেতিয়া মই সংজ্ঞা ঘূৰাই পাইছিলো,তেতিয়া নিজকে সম্পূৰ্ণ উলংগ অৱস্থাত আৱিস্কাৰ কৰিছিলো |

মই আৰু একমিনিট সময় ও ৰোৱা নাছিলো,চিধাই সিহতৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই আহিছিলো,,,,,,,,

ছোৱালীজনীয়ে কান্দিছিলে,কি বুলিনো সান্তনা দিম | ভাষাই হেৰাই পেলালো,নিজৰ পত্নী থকাৰ পাছতো,নিজৰ সন্তানৰ বয়সৰ এজনী ছোৱালীৰ ওপৰত ,,,,,,,,

- তুমি বাইদেউ জনীক সকলো কথা কিয় নকলা,,,,,

- মোৰ কথাত জানো নিজৰ স্বামীৰ চৰিত্রত দাগ  দিব,,,,,

- হয়,থিকেই এইখনে আমাৰ সমাজ |

মই তাইক লৈ সিহতৰ ঘৰ ওলালো,তাই ভিতৰত সোমাৱ ভয় কৰিছিল যদিওঁ মই তাইক জোৰকৈ লৈ গ'লো,,,,,

তাইক দেখি মানুহজনীয়ে প্রশ্ন কৰিছিল,,,,

- তই ! তই কত গৈছিলি,,,,

মই মানুহজনীক সকলো কথা খুলি ক'লো |কিন্তু নাই মানুহজনীয়ে প্রথমতে বিশ্বাস নকৰে | তাইৰ ওপৰতে সকলো দোষ জাপি দিলে,,,,,,,

কিছু সময় পাছত সেই ধৰ্ষণকাৰী পৰুষজন ওলাই আহিল | আৰু তাইক দেখিয়ে,,,,

- তই ! হেৰা তাইক খেদি পঠিওঁৱা,তাই মোক ব্লেকমেইলিং কৰিব আহিছে     ,,,,

- কি ! ডাঙৰীয়া এইজনী ছোৱালীয়ে ব্লেকমেইলিং,হানিট্রেপিংৰ দৰে শব্দ নুবুজে |

কিছু বাক বিতণ্ডাৰ অন্তত মই ক'লো,হব মই যি কৰিব লাগে কৰিম,আজিয়ে মই তাইৰ ডি.এন.এে টেষ্ট কৰিম | সকলো ৰহস্য ওলাই পৰিব|

তেতিয়া কিছু সংকিত হৈ মানুহজনে ক'লে, ,

- হয় মই ধৰ্ষণ কৰিছো তাইক ,মোক ক্ষমা কৰক | তাইৰ ক্ষতিপূৰন মই দিম | 

- দেখিলে ,আপোনাৰ স্বামীৰ চৰিত্র,,,,,

মানুহজনী লাজ অপমানত চিঞৰি উঠিল,

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

- মোৰ স্বামী হ'লেওঁ ধৰ্ষণ কৰিছে যেতিয়া ধৰ্ষণকাৰী হয় | মই বিছাৰো এইজন মানুহৰ ফাঁচী হওঁক | অপৰাধীক প্রশ্রয় কেতিয়াওঁ দিব নালাগে | তাইৰ সম্পূৰ্ণ দায়িত্ব মই লম | বলক আমি আইনৰ ওচৰত যাওঁ |

- তুমি নিজৰ স্বামীৰ ফাঁচীৰ দাবী কৰিবা ?

- স্বামী ! এজন ধৰ্ষণকাৰী মোৰ স্বামী কেতিয়াওঁ হব নোবাৰে,তোৰ এতিয়া ফাঁচী হব |

মানুহজনীৰ সিদ্ধান্তত মই সন্তোষ পালো,আৰু কনমানি ভন্টি জনীৰ ন্যায়ৰ বাবে ,তাইৰ মুখৰ হাঁহি ঘূৰাই অনাৰ বাবে আমি সাজু হ'লো |

আৰু যেন তেনেকুৱাকৈ কোনো মহিলা ধৰ্ষিতা নহয় তেনে শাস্তি এটা কামনা কৰিলো|||

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত ( Assamese story )।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page,.                                           .